-
1 τῑμή
τῑμή, ἡ, 1) die Schätzung, Werthschätzung, Achtung, Ehrenbezeigung, Ehre, die Einer bei Andern genießt; Hom. u. Folgde überall; ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ, Il. 17, 251; πᾶσι γὰρ ἀνϑρώποισιν ἐπιχϑονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμ οροί εἰσι καὶ αἰδοῠς, Od. 8, 480; ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσϑλός, sie stehen in gleicher Ehre, Il. 9, 319; τιμὴ ϑεῶν, die Würde der Götter, Od. 5, 335; αἱ τιμαὶ αὐτοῖς καὶ τὰ ἱερὰ τὰ παρὰ τῶν ἀνϑρώπων ἠφανίζετο, Plat. Conv. 190 c; τιμὴ βασιληΐς, Il. 6, 193, Königswürde; auch ohne Zusatz, die Herrschaft, Od. 1, 11711, 338. 503; vgl. Böckh v. l. Pind. P. 4, 106; σκῆπτρον τιμάς τ' ἀπ ο-συλᾶται, Aesch. Prom. 171; übh. Vorrang, Vorrecht, das Einer seines Standes wegen genießt, wie γέρας, das Ehrenamt das einer jeden Gottheit zugetheilt ist und das sie als eigenthümliches Vorrecht genießt, Hes. Th. 203; H. h. Cer. 328; εἴϑ' ὅςτις ϑεῶν ταύτην τὴν τιμὴν εἴληφε τῆς ξυγκράσεως, Plat. Phil. 61 c; vgl. Valck. Hipp. 107 u. Hemsth. Luc. D. D. 26, 1; ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς, Plat. Apol. 35 b; παῖδας καταλιπόντες ἐν ταῖς μεγίσταις τιμαῖς, Legg. X, 900 a, vgl. Rep. VIII, 549 c Tim. 20 a. – Uebh. Amt, Geschäft, Seidl. Eur. El. 988; ἐκβάλλειν τινὰ τῆς τιμῆς, Xen. Cyr. 1, 3, 9; τὰς ἐούσας τιμάς, die bestehenden Aemter, Beamten, Her. 1, 59. – Auch Ehrengeschenk, z. B. der Götter, Hes. O. 141; Ehrengabe, Belohnung, οὐχ ἥδε χρυσῆς ἀξία τιμῆς λαχεῖν, Soph. Ant. 695; Wolf Dem. Lpt. 233. – Uebh. Ehre, ἔχει τιμὰν σταδίου, Pind. νικον τιμὰν δέκευ, 8, 5, βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης, Aesch. Prom. 30, u. öfter; κοὔ ποτ' ἐξ ἐμοῠ τιμὴν προέξουσ' οἱ κακοὶ τῶν ἐνδίκων, Soph. Ant. 708; Eur. u. Ar.; u. in Prosa: δώροις καὶ τιμαῖς ταῖς πρεπ ούσαις τιμηϑείς, Plat. Legg. XII, 953 d; τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς φέρονται κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστος, Phaed. 113, d, τιμὴν νομίζειν τι, Etwas für eine Ehre halten, Xen. Cyr. 1, 6, 11. – 2) Schätzung einer Sache, Abschätzung, Bestimmung ihres Werthes oder Preises, auch der Preis selbst, bes. hoher Preis, Her. 7, 119; τῆς αὐτῆς τιμῆς πωλεῖν, für denselben Preis verkaufen, Lys. 22, 12; τῶν ἠγορασμένων, Is. 8, 23; τὰς τιμὰς τῶν ἀνδραπόδων ὠνουμένων εἶχε, Dem. 27, 13; δεκαπλάσιον τῆς τιμῆς ἀποτινέτω, Plat. Legg. XI, 914 b; ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον 917 d; ἔχων τὴν τιμὴν τῆς λείας, Xen. An. 7, 5, 2, πρίασϑαι τῆς αὐτῆς τιμῆς, Dem. 21, 149 u. öfter, Preis. – Bes. auch der Werth von etwas Geraubtem oder Zerstörtem und der danach bestimmte Schadenersatz, Entschädigung, Buße, von Geldstrafen, ἄρνυσϑαί τινι τιμήν, Einem Genugthuung verschaffen, Il. 1, 159. 5, 552, τίνειν od. ἀποτίνειν τιμήν τινι, Einem Genugthuung leisten, ihm die Buße, den Schadenersatz entrichten, Il. 3, 286. 288. 459; eben so ἄγειν τιμήν, Od. 22, 57; vgl. noch Plat. Gorg. 497 b. Daher auch das Strafen, Rachenehmen, ἔβη Ἀγαμέμνονος εἵνεκα τιμῆς Ἴλιον εἰς εὔπωλον, Od. 14, 70. 117. – Die Schätzung, der Census, ἔστω πενίας μὲν ὅρος ἡ τοῠ κλήρου τιμή, Plat. Legg. V, 744 d.
-
2 χράω
A fall upon, attack, assail, c. dat. pers.,στυγερὸς δέ οἱ ἔχραε δαίμων Od.5.396
;τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων; 10.64
; soἠϊθέοις οὐκ ἔστι τόσος πόνος, ὁππόσος ἡμῖν.. ἔχραε AP5.296
(Agath.): cf. ἐπιχράω (B).II c. acc. rei, inflict upon a person,κακὸν δέ οἱ ἔχραε κοῖτον Nic.Th. 315
.III c. inf., conceive a desire to.., τίπτε σὸς υἱὸς ἐμὸν ῥόον ἔχραε κήδειν ἐξ ἄλλων; why did he want (or needed he) to vex my stream of all others? Il.21.369; μνηστῆρες.., οἳ τόδε δῶμα ἐχράετ' ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν ye suitors.., who have become so eager to.., Od.21.69. (For signfs. 1, 11, cf. ζαχρηής; for 111 perh. cf. χρή, κέχρημαι ( χράω (B) C), χρῇ, χρῇς.)------------------------------------Aχρῇ S.El.35
, [dialect] Ion.χρᾷ Hdt.1.62
(also Luc.DMort.3.2); inf.χρᾶν Hdt.8.135
(also Luc.Alex.19); [dialect] Ion. part. , fem.χρέωσα Hdt.7.111
; [dialect] Ep.χρείων Od.8.79
, h.Ap. 396: [tense] impf.ἔχραον Pi.O.7.92
(v.l. ἔχρεον), A.R.2.454; [ per.] 3sg.ἔχρη Tyrt.3.3
, Hermesian.7.89, ([etym.] ἐξ-) S.OC87: [tense] fut. , Hdt.1.19, A.Ag. 1083: [tense] aor.ἔχρησα Hdt.4.156
, etc.:—[voice] Pass., [tense] aor.ἐχρήσθην Id.1.49
, etc.: [tense] pf. κέχρησμαι (v.l. κέχρημαι) Id.4.164, 7.141: [tense] plpf. ἐκέχρηστο (v.l. ἐκέχρητο) Id.2.147, 151, 3.64, etc.:—[voice] Med.,χρῶμαι Th.1.126
, etc., [dialect] Ion.χρέομαι Hdt.
, inf.χρέεσθαι 1.157
( χρᾶσθαι ib. 172); part.χρεώμενος 4.151
: [tense] impf. [ per.] 3pl. ἐχρέωντο (v.l. ἐχρέοντο) 4.157, 5.82: [tense] fut.χρήσομαι Od.10.492
, etc.I in [voice] Act. of the gods and their oracles, proclaim, abs., : : c. acc. rei, χρήσω ἀνθρώποισι Διὸς βουλήν ib. 132, cf. Thgn.807, Pi.l.c., Plot.2.9.9;ἡ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε Hdt.1.55
, cf. 4.155; χρῆσεν οἰκιστῆρα Βάττον proclaimed him the colonizer, Pi.P.4.6; also in Trag., ; ;χρῇ μοι τοιαῦθ' ὁ Φοῖβος S.El.35
;σοὶ δ' οὐκ ἔχρησεν οὐδέν E.Hec. 1268
;χ. φόνον Id.El. 1267
: also c. acc. cogn.,χ. χρησμόν Id.Ph. 409
; (lyr.): c. inf., warn or direct by oracle, ; without ὥστε, ib. 203; χρήσαντ' ἐμοὶ.. ἐκτὸς αἰτίας κακῆς εἶναι that I should be.., Id.Ch. 1030; c. inf. [tense] aor., Ar. V. 159: rare in [dialect] Att. Prose,τάδε ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν IG12.80.10
; ;τοῦ θεοῦ χρήσαντος Id.5.32
, cf. Lycurg.99;ἔχρησεν ὁ θεός SIG1044.5
(Halic., iv/iii B. C.);ὁ θεὸς ἔχρησε IG42(1).122.78
(Epid., iv B. C.).II [voice] Pass., to be declared, proclaimed by an oracle, ; mostly of the oracle delivered,τὰ ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ Κροίσῳ ἐχρήσθη Hdt.1.49
;τὰ χρηστήρια ταῦτά σφι ἐχρήσθη Id.9.94
;ἠπίως χρησθῆναι Id.7.143
; τὸ χρησθέν, τὰ χρησθέντα, the response, Id.1.63, 7.178;ἐν Πυθῶνι χρησθὲν παλαίφατον Pi.O.2.39
;πεύθου τὰ χρησθέντ' S.OT 604
; χρησθὲν αὐτῷ ἐν Νεμέᾳ τοῦτο παθεῖν since it was foretold him by an oracle that.. Th.3.96; ἃ τοῦδ' ἐχρήσθη σώματος which were declared about it, S.OC 355;τὸν κεχρησμένον θάνατον Hdt.4.164
(- χρημ- codd.);τοῦ κακοῦ τοῦ κεχρησμένου Id.7.141
(v.l. -χρημ-): impers., c. inf., καί σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι εὔχεσθαι ib. 178: c. acc. et inf.,ἐκέχρηστό σφι.. τοῦτον βασιλεύσειν Id.2.147
; c. inf. [tense] aor., Id.7.220.III [voice] Med., of the person to whom the response is given, consult a god or oracle, c. dat.,ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο Od.10.492
, 565; χ. θεῷ, χρηστηρίοισι, μαντηΐῳ, Hdt.1.47, 53, 157;τῷ θεῷ Aeschin.3.124
;χ. μάντεσι Μούσαις Ar.Av. 724
(anap.), cf. Pl. Lg. 686a;ὅσοι μαντικὴν νομίζοντες οἰωνοῖς χρῶνται X.Mem.1.1.3
; χ. χρηστηρίῳ εἰ .. inquire at the oracle whether.., Hdt.3.57: abs.,ὑπέρβη λάϊνον οὐδὸν χρησόμενος Od.8.81
, cf. h.Ap. 252, 292;ἀπέστειλε ἄλλους χρησομένους Hdt.1.46
; οἱ χρώμενοι the consulters, E.Ph. 957;χρωμένῳ ἐν Δελφοῖς Th.1.126
; alsoχ. περὶ τοῦ πολέμου Hdt.7.220
, cf. 1.85, 4.150, 155, etc.; having inquired of an oracle,Arist.
Rh. 1398b33: c. inf., σωφρονεῖν κεχρημένον being divinely warned to be temperate, A.Pers. 829, cf. Marcellin.Vit. Thuc.6: later simply, receive a divine revelation, Plot.5.3.14.—Hom. has the word in this sense only in Od.: the [voice] Act. only in [tense] pres. part. χρείων ([tense] fut. ): the [voice] Med. only in part. [tense] fut. χρησόμενος.B furnish with a thing, in which sense the [tense] pres. was [full] κίχρημι, D.53.12, Plu.Pomp.29; Cret. [ per.] 3sg.κίγχρητι Inscr.Cret.1 xxiii 3
(Phaestus, ii B. C.); Delph. [ per.] 3sg. [tense] pres. subj. (iv B. C.): [tense] aor. χρέη ib.13; [tense] pres. part. κιχρέντε ib.adn. (rarely [full] χρηννύναι, [full] χρηννύω, Thphr.Char.5.10, 10.13: [voice] Med.,χρηννυόμεθα PCair.Zen. 304.4
(iii B. C.)): [tense] fut.χρήσω Hdt.3.58
: [tense] aor. ἔχρησα ibid., 6.89, Ar. Th. 219, X.Mem.3.11.18, Lys.19.24, IG12.108.16, etc. ([ per.] 3sg. writtenἔκχρησεν IG12(3).1350.4
([place name] Thera)); imper. , Pl. Com.205: [tense] pf.κέχρηκα Men.461
, 598, Plb.29.21.6 ( = D.S.31.10): [tense] plpf.ἐκεχρήκει App.BC2.29
:—[voice] Pass., [tense] pf. κέχρημαι ([etym.] δια-) D.27.11:—[voice] Med., [tense] pres.κίχρᾰμαι Plu.2.534b
; inf.κίχρασθαι Thphr.Char.30.20
: [tense] impf.ἐκιχράμην AP9.584.10
: [tense] aor. ἐχρησάμην, imper. (lyr.), etc.:— furnish the use of a thing, i.e. lend, usu. in a friendly way, δανείζω being the word applied to usurers (but χ. = δανείζω in Antipho Soph.54), ll. cc.;οὐ δεδωκώς, ἀλλὰ χρήσας Arist.EN 1162b33
, cf. LXX Ex.11.3;ἡ πειρατικὴ δύναμις χρήσασα ταῖς βασιλικαῖς ὑπηρεσίαις ἑαυτήν Plu.Pomp.24
;χ. τὴν ἑαυτοῦ σχολήν τισι Id.Phil. 13
; χ. τὰν χέρα, in the formula of manumission, IG9(1).189, 194 ([place name] Tithora):—[voice] Med., borrow, τι E.El. 191 (lyr.), Thphr.Char.30.20: abs., ; πόδας χρήσας, ὄμματα χρησάμενος having lent feet and borrowed eyes, of a blind man carrying a lame one, AP9.13 (Pl.Jun.), cf. Pl.Demod. 384b, 384c.II = χρηματίζω 111,τοῦ χρέοντος γραμματέως CIG2562.18
(s. v. l., Hierapytna).------------------------------------χράομαι. (See also χράω)C [voice] Med. [full] χράομαι, [dialect] Att. [full] χρῶμαι, χρῇ prob. in Pl.Hp.Mi. 369a, (anap.), etc. (also Trag., A.Ag. 953), χρώμεθα, χρῆσθε, χρῶνται, And.4.6, Pl.La. 194c, Th.1.70, etc.; [dialect] Dor. [full] χρέομαι Sophr.126; [dialect] Ion.χρᾶται Hdt.1.132
, al. (so in later Prose, Iamb. in Nic.p.28 P.); χρέεται v.l. in Hdt.4.50;χρέονται Hp.
Aër.1;χρέωνται Hdt.1.34
, 4.108, al.;χρείωνται Heraclit.104
; opt.χρῴμην, χρῷο Pl. Cri. 45b
,χρῷτο Gorg.Fr.20
, etc.; [dialect] Ion.χρέοιτο Hp.Acut.56
; imper.χρῶ Democr.270
, Ar.Th. 212, Isoc.1.34, [dialect] Ion.χρέο Hp.Steril.230
, Hdt. 1.155 (v.l. χρέω, as in Hp.Acut. (Sp.) 62); [ per.] 3sg. [dialect] Dor. (Chalcedon, iii/ii B. C.); [ per.] 2pl.χρῆσθε And.1.11
; [ per.] 3pl. (s. v.l.; v. infr.111.4b), Th.5.18;χρώσθων IG12.122.5
; [dialect] Dor.χρόνσθω Mnemos.57.208
(Argos, vi B. C.); inf. [dialect] Att. and [dialect] Ion.χρῆσθαι IG12.57.19
, Ar.Av. 1040, Lys.25.20, SIG57.5 (Milet., v B. C.), IG12(5).593 A12 (Ceos, v B. C.); [dialect] Ion. and Hellenisticχρᾶσθαι Hdt. 2.15
, 3.20, al., IG12(5).606.9 (Ceos, iv/iii B. C.), SIG344.50 (Teos, iv B. C.), 1106.80 (Cos, iv/iii B. C.), PCair.Zen.299.10 (iii B. C.), OGI214.19 (Didyma, iii B. C.), IG22.1325.24 (both forms in Phld.Rh.1.66S. and Ph.Bel.,χρῆσθαι 57.35
, al.,χρᾶσθαι 53.49
, al.), [dialect] Ion. χρέεσθαι as v.l. for χρῆσθαι Hdt.1.21, 187, al. ( χρῆσθαι ib. 153 codd.), so in Arc., IG5 (2).514.14 (Lycosura, ii B. C.), Eleanχρηῆσται Inscr.Olymp.1.3
(vii/vi B. C.), [dialect] Boeot.χρειεῖσθη IG7.3169
(Orchom., iii B. C.); [dialect] Locr. and [dialect] Lacon.χρῆσται IG9(1).334.19
, 23 (Oeanthea, v B. C.), 5(1).1317.8 (Thalamae, iv/iii B. C.); part. [dialect] Att. , IG12.81.6, etc.; [dialect] Ep. and [dialect] Ion.χρεώμενος Il.23.834
(as a dactyl), Hdt.2.108, Hp.Acut.18, [dialect] Dor. , 438.11 (both Delph., iii B. C.), Berl.Sitzb.1927.156 ([place name] Cyrene),χρήμενος Riv.Fil.58.472
(Gortyn, iii B. C.), ([place name] Dodona): [tense] impf. [dialect] Att. , , And.1.49,ἐχρῆτο Th.1.130
, etc.; pl.,ἐχρώμεθα Lys.Fr.29
, , etc.; [dialect] Ion.ἐχρᾶτο Hdt.2.173
(v.l. -ῆτο), 3.3, 129, al. (also found in Anaxipp.1.9 codd.Ath.),ἐχρέωντο Hdt.2.108
, al.: butἐχρῆτο 3.41
codd., Herod.6.55, ([etym.] προς-) Hp.Epid.3.17.ά: [tense] fut. (lyr.), etc.; alsoκεχρήσομαι Theoc.16.73
: [tense] aor. , Th.5.7, al.: [tense] pf. κέχρημαι (v. infr. 1): [tense] aor. ἐχρήσθην in pass. sense (v. infr. vii):—in [tense] pf. κέχρημαι (with [tense] pres. sense) c. gen., desire, yearn after, the usual sense in [dialect] Ep., οὔτ' εὐνῆς πρόφασιν κεχρημένος (sc. αὐτῆς)οὔτε τευ ἄλλου Il.19.262
;νόστου κεχρημένον ἠδὲ γυναικός Od.1.13
;κομιδῆς κεχρημένοι ἄνδρες 14.124
, cf. 17.421, 20.378, 22.50;μαντοσυνεων κεχρημένοι Emp.112.10
.2 to be in want of, lack,τοῦ κεχρημένοι; S.Ph. 1264
, cf. E.IA 382 (troch.); [βορᾶς] κεχρημένοι Id.Cyc.98
;οὐ πόνων κεχρήμεθα Id.Med. 334
;τίνος κέχρησθε, γυναῖκες; Theoc.26.18
: [tense] fut.,ὃς ἐμεῦ κεχρήσετ' ἀοιδοῦ Id.16.73
; χρήσομεθα εἰς τὰ ἔργα καὶ ὁδοῦ.. καὶ ὕδατος we shall need.., SIG1182.12 (Ephes., iii B. C.): freq. abs. in part. κεχρημένος, lacking, needy, Od.14.155, 17.347, Hes.Op. 317, 500, E.Supp. 327, Pl.Lg. 717c: but κεχρηόσι δαίτης is f.l. for κεχαρηόσι in Nic.Fr.70.18.3 [tense] pf. and [tense] plpf. κέχρημαι, κεχρήμην, in [tense] pres. and [tense] impf. sense, c. dat., enjoy, have, φρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαθῇσι ([etym.] ν) Od.3.266, 14.421, 16.398; αὕτη (sc. ἡ χώρη) Aër.12; ἡ καταδεεστέροις τούτοις (sc. τοῖς εἴδεσι)κεχρημένη τραγῳδία Arist.Po. 1450a32
, cf. a13, b33; ἄλλαις, μικραῖς διαφοραῖς, Id.Metaph. 1042b31, Phgn. 809a8; ὑγροτέραις σαρξί ib. b11; θριξὶ ξανθαῖς ib.25;καθαρωτάτῳ.. αἵματι Id.Resp. 477a21
; τῶν.. πλαγίαις ταῖς ῥάβδοις κεχρημένων (sc. ἰχθύων) Id.Fr. 295;εὐγενείᾳ κεχρημένος IG42(1).83.10
(Epid., i A. D.);σφαιρικῷ ὄγκῳ PLit.Lond.167.25
(ii/iii A. D.), cf. κεχρημένως ([place name] Addenda); so in [tense] pres.,χρῶνται δειλαῖς φρεσὶ, δαίμονι δ' ἐσθλῷ Thgn.161
; μέρητραγῳδίας, οἷς ὡς εἴδεσι δεῖ χρῆσθαι, πρότερον εἴπομεν Arist.Po. 1452b14
, cf. 1458b14.II use, [tense] pres. once in Hom., abs.,ἑξει μιν καὶ πέντε περιπλομένους ἐνιαυτοὺς χρεώμενος Il.23.834
: later mostly c. dat. (for acc. v. infr. VI), ;ἐσθῆτι τοιῇδε χρέωνται Hdt.1.195
, cf. 202, Ar.Ra. 1061 (anap.);διφασίοισι γράμμασι χ. Hdt.2.36
; τοῖσιοὐνόμασι τῶν θεῶν ib.52; πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι ib. 108; τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν ib. 120; ὅστις ἐμπύρῳ χρῆται τέχνῃ consults burnt offerings, E.Ph. 954; χ. ἀργυρίῳ make use of money, Pl.R. 333b; ; χ. ἵπποις manage them, X.Smp.2.10; χ. ἰχθύσι use for food, Plu.2.668f; οἴνῳ χ. ἐπὶ πλέον ib.715d; χ. ναυτιλίῃσι, θαλάσσῃ, Hdt.2.43, Th.1.3;ὠνῇ καὶ πρήσι Hdt.1.153
;δρασμῷ Aeschin.3.21
;τέχναις X.Mem.3.10.1
, Oec.4.4;τῇ τέχνῃ POxy.1029.25
(ii A. D.); χρώμενοι τῇ πόλει taking a part in politics, E. Ion 602; ; ἄλλον τρόπον τῇ πολιτείᾳ κέχρημαι, = πεπολίτευμαι, Hyp.Eux.28;φωνὴν δυναμένην ὄχλῳ χρῆσθαι Isoc.5.81
; τῇ τραπέζῃ τῇ τοῦ πατρὸς ἐχρῆτο he had dealings with my father's bank, D.52.3; χ. τοῖς πράγμασι καὶ τοῖς καιροῖς administer them, Isoc.6.50.III experience, suffer, be subject to, esp. external events or conditions, having experienced,Pi.
N.4.58;κείμεθ' ἀγηράντῳ χρώμενοι εὐλογίῃ Simon.100.4
;νιφετῷ Hdt.4.50
;στίβῃ καὶ νιφετῷ Call.Epigr.33.3
; , D.18.194;λαίλαπι AP7.503
(Leon.); στυγεροῖς πνεύμασι Epigr. ap. D.S.13.41 (iv B. C.); ;οἰκεῖα πράγματ' εἰσάγων, οἷς χρώμεθ', οἷς σύνεσμεν Ar.Ra. 959
; ;ἀπεψίαις χ. IG42(1).126.4
(Epid., ii A. D.);ἑκὼν.. οὐδεὶς δουλίῳ χρῆται ζυγῷ A.Ag. 953
; νόμοισι χ. live under laws, Hdt. 1.173, 216, cf. IG9(1).334.19 ([dialect] Locr., v B. C.);νόμοις τοῖς ἰδίοις Riv.Fil.58.472
(Gortyn, iii B. C.);ἀνομίᾳ X.Mem.1.2.24
; (lyr.); χ. εὐμαρείᾳ to be at ease, S.Tr. 193 (but, ease oneself, Hdt.2.35);συντυχίῃ χ. Id.5.41
; , And.1.67, 120;πολλῇ εὐτυχίᾳ Pl.Men. 72a
; πολλῇ τῇ νίκῃ χρῆται, = παρὰ πολὺ νικᾷ, And.4.31;συμφορῇ κεχρημένος Hdt.1.42
, cf. E.Med. 347;τοιούτῳ μόρῳ ἐχρήσατο ὁ παῖς Hdt. 1.117
; θείῃ πομπῇ χρεώμενος divinely sent, ib.62; of mental conditions present in the subject, τῷ χόλῳ χρέομαι I feel anger, Sophr. 126;λογισάμενος ἢν εὑρίσκῃ πλέω τε καὶ μέζω τὰ ἀδικήματα ἐόντα τῶν ὑποργημάτων, οὕτω τῷ θυμῷ χρᾶται Hdt.1.137
; μὴ πάντα θυμῷ χρέο ib. 155;ὀργῇ χρωμένη S.OT 1241
;ὀργῇ μεγάλῃ μοι ἐχρήσω LXX Jb.10.17
, cf. 19.11, al.; ἀγνωμοσύνῃ χρησάμενοι ἀπέστησαν they stiffened their necks and.. Hdt.5.83; οἴησις γάρ, καὶ μάλιστα ἐν ἰητρικῇ, αἰτίην μὲντοῖσι κεχρημένοισιν, ὄλεθρον δὲ τοῖσι χρεωμένοισι ἐπιφέρει vanity brings blame on its possessor (or victim) and ruin on those who consult him, Hp Decent.4;πολλῇ ἀνοίᾳ χρώμενος Antipho 3.3.2
;ἀμαθίᾳ πλέονι.. χρῆσθε Th.1.68
;ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ κατὰ τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο Id.6.15
;φθόνῳ καὶ διαβολῇ χ. Pl.Ap. 18d
;οὺ τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ τῇ τοῦ πατάξαντος χρησάμενος ἀπέθανεν Antipho 4.3.4
;τοῖς ἁμαρτήμασι παραπλησίοις ἐχρήσαντο Isoc.8.104
;μή τι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; 2 Ep.Cor.1.17
.2 with verbal nouns. periphr. for the verb derived from the noun, ἀληθέϊ λόγῳ χ. use true speech, i.e. speak the truth, Hdt.1.14; ἀληθείῃ χ. ib. 116, 7.101; βοῇ χ. set up a cry, Id.4.134; τοιούτῳ πράγματι οὐ κέχρησαι, = οὐδὲν τοιοῦτο ἔπραξας, Hyp.Eux.11; δαψιλέϊ τῷ ποτῷ (fort. πότῳ)χρησαμένους Hdt.2.121
.δ'; ἐσόδῳ χρέο πυκνῶς visit often, Hp.Decent.13;ἡ σελήνη.. διὰ παντὸς τῇ ἴσῃ παραυξήσει καὶ μειώσει χρῆται Gem.18.16
.3 c. dupl. dat., use as so and so,τοῖς ἀγαθοῖσιν.. χ. πρὸς τὰ κακὰ ἀλκῇ Democr.173
;μιᾷ πόλει ταύτῃ χ. Th.2.15
;χ. τῷ σίτῳ ὄψῳ ἢ τῷ ὄψῳ σίτῳ X.Mem.3.14.4
.4 χ. τισιν ἔς τι use for an end or purpose, Hdt.1.34;πρός τι X.Oec.11.13
;ἐπί τι Id.Mem.1.2.9
; ἀμφί or περί τι, Id.Oec.9.6, An.3.5.10; with neut. Adj. or Pron. as Adv., τάδε [τῷ ἀμφιβλήστρῳ] χ. makes the following use of the net, Hdt.2.95;χρέωνται οὐδὲν ἐλαίῳ Id.1.193
; χρυσῷ καὶ χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται ib. 215; λογισμῷ ἐλάχιστα χ., πλεῖστα ἀρετῇ χ., Th.2.11, 5.105; τί χρήσεταί ποτ' αὐτῷ; what use will he make of him? Ar.Ach. 935, cf. X.An.1.3.18;χ. τἀνδρὶ τοῖς τ' ἐμοῖς λόγοις S.Tr.60
; .b treat, deal with, , cf. Ar.Nu. 439 (anap.; fort. delendum χρήσθων), Isoc.12.107; εἰ τύχοι (sc. γυνὴ)μὴ ἐπιτηδεία γενομένη, τί χρὴ τῇ συμφορᾷ χρῆσθαι; Antipho Soph.49
; ἀπορέων ὅ τι χρήσηται τῷ παρεόντι πρήγματι not knowing what to make of it, Hdt.7.213;ἠπόρει ὅτι χρήσαιτο Pl.Prt. 321c
;οὐκ ἂν ἔχοις ὅτι χρῷο σαυτῷ Id.Cri. 45b
; in elliptical phrases,τί οὖν χρησώμεθα; Id.Ly. 213c
;Θηβαίους ἔχοντες.. τί χρήσεσθε; D.8.74
: c. dat. et acc. cogn., , cf. 785b, Clit. 407e.IV of persons, χρῆσθαί τινι ὡς .. treat him as..,χ. τινὶ ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ Hdt.7.209
; χ. [τισὶν] ὡς πολεμίοις, ὡς φίλοις καὶ πιστοῖς, treat as friends or enemies, regard them as such, Th.1.53, X.Cyr.4.2.8; soφιλικώτερον χρῆσθαί τισι Id.Mem.4.3.12
;ὑβριστικῶς χ. τισί D.56.12
; also withoutὡς, ἔμοιγε χρώμενος διδασκάλῳ A.Pr. 324
, cf. Heraclit.104;ὥς γ' ἐμοὶ χρῆσθαι κριτῇ E.Alc. 801
; ;πλείστοις καὶ δεινοτάτοις ἐχροῖς χ. And.4.2
;ἀσθενέσι χ. πολεμίοις X.Cyr.3.2.4
.b χρῆσθαί τινι (without φίλῳ) to be intimate with a man, X.Hier.5.2, Mem.4.8.11;χρῆσθαι καὶ συνεῖναί τισι And.1.49
; ἀνάγκη, ὃς ἂν γένηται (sc. παῖς, son), τούτῳ χρῆσθαι one must put up with the son that is born, Democr.277: ἰητρῷ μὴ χρωμένους not consulting a doctor, Hp. de Arte5 (so c. dat. et acc., ἐσιέναι παρὰ βασιλέα μηδένα, δι' ἀγγέλων δὲ πάντα χρᾶσθαι (sc. αὐτῷ) deal with him in everything by messengers, Hdt.1.99); so Πλάτωνι, Ξενοφῶντι, χ. use, study their writings, Plu.2.79d: abs., friends,X.
Ages.11.13, Mem.2.6.5, Isoc.6.44.2 esp. of sexual intercourse,γυναιξὶ ἐχρᾶτο Hdt.2.181
, cf. X.Mem.1.2.29, 2.1.30, Is.3.10, D.59.67.3 χρῆσθαι ἑαυτῷ make use ofoneself or one's powers, with a part.,οὐδ' ὑγιαίνοντι χρώμενος ἑαυτῷ Plu.Nic.17
;αὑτῷ νήφοντι χ. Id.Eum.16
: so with an Adv.,χ. ἑαντῷ πρὸς τοὺς κινδύνους ἀφειδῶς Id.Alex.45
; παρέχειν ἑαυτὸν ταῖς ἀρχαῖς χρῆσθαι place oneself at the disposal of another, X.Cyr.1.2.13, cf. 8.1.5.V abs., or with Adv., χρῶνται Πέρσαι οὕτω so the Persians are wont to do, such is their custom. ib.4.3.23.VI in later Gk. ( τῷ μεγαλόφρονι shd. be read for τὸ μεγαλόφρον in X.Ages.11.11) c. acc. rei,χ. τὰ ἀπὸ λιμένων.. εἰς διοίκησιν τῆς πόλεως Arist.Oec. 1350a7
; [θησαυρὸν] χρησάμενοι (v.l. κτησάμενοι) LXXWi.7.14;οἱ χρώμενοι τὸν κόσμον ὡς μὴ καταχρώμενοι 1 Ep.Cor.7.31
;ἄνηθον μετ' ἐλαίου χρήσασθαι IG42(1).126.27
(Epid., ii A. D.);ὕδωρ χρῶ PTeb.273.28
(ii/iii A. D.):— for Hdt.1.99, v. supr. IV. 1b.VII [voice] Pass., to be used, esp. in [tense] aor., αἱ δὲ (sc. αἱ νέες)οὐκ ἐχρήσθησαν Hdt.7.144
; τέως ἂν χρησθῇ so long as it be in use, D.21.16; [σιδήρου τοῦ] χρησθέντος εἰς τύλους Supp.Epigr.4.447.48
(Didyma, ii B. C.); Hsch. also has χρησθήσεται· χρησιμεύσει:—v. supr. A.11. -
3 τιμή
I worship, esteem, honour, and in pl. honours, such as are accorded to gods or to superiors, or bestowed (whether by gods or men) as a reward for services,τιμῆς ἔμμοροί εἰσι Od.8.480
;ὄφρ' ἂν Ἀχαιοὶ υἱὸν ἐμὸν τίσωσιν ὀφέλλωσίν τέ ἑ τιμῇ Il.1.510
; ;ἐν δὲ ἰῇ τ. ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός 9.319
, cf. 4.410;ἐν τ. σέβειν A.Pers. 166
(troch.);ἐν τ. ἄγεσθαί τινας Hdt.1.134
; ἐν τ. τίθεσθαι or ἄγειν τινά, Id.3.3, Pl.R. 538e;ἐν τιμαῖς ἔχειν Philem.199
;τιμαῖς αὐξήσας τινάς X.Cyr.8.8.24
; τιμὴν νεῖμαι, ἀπονέμειν τινί, S.Ph. 1062, Pl.Lg. 837c; τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν pay due regard, S.Aj. 1351; τιμὰς ὤπασας, πορών, A.Pr.30, 946; , etc.; ;τὸ πρᾶγμ' ἐμοὶ τιμὴν φέρει E.Hipp. 329
;τινὶ τιμὰς προσάπτειν S.El. 356
;ἀφύων τιμὴν περιάψας Ar.Ach. 640
(anap.); τ. εὑρίσκεσθαι, δέκεσθαι, Pi.P.1.48, 8.5; ;τιμὰς ἔχειν Hdt.2.46
, etc.;πρός τινος Id.1.120
;ἐν μεγάλῃτιμῇ εἶναι X.An.2.5.38
; τιμῆς λαχεῖν, τυχεῖν, S.Ant. 699, El. 364 (v.l.); οἱ γεραίτεροι ταῖς τῶν νέων τιμαῖς ἀγάλλονται paid to them by the young, X.Mem.2.1.33: c. gen., χωρὶς ἡ τ. θεῶν the honour due to them, A.Ag. 637, cf. Ch. 200;τιμὰς τὰς θεῶν πατεῖν S.Ant. 745
;τιμαὶ δαιμόνων E.Hipp. 107
: τιμῇ with honour, honourably, S.OC 381 codd.; τιμῆς ἕνεκα as a mark of honour, X.An.7.3.28;τιμῇ προέξουσ' S.Ant. 208
.2 honour, dignity, lordship, as the attribute of gods or kings, Il.1.278, 9.498, etc.;θεῶν ἒξ ἔμμορε τιμῆς Od.5.335
;τ. βασιληΐς Il.6.193
, cf. Hes.Th. 393, Pi.P.4.108, A.Eu. 228 (pl.);Περσονόμος τ. μεγάλη Id.Pers. 919
(anap.); δίθρονος.. καὶ δίσκηπτρος τ. Id.Ag.44 (anap.): generally, like γέρας, prerogative or special attribute of a king, and in pl. his prerogatives, Od.1.117, Hes.Th. 203, Thgn.374, S.OT 909 (lyr.), etc.; βασιλικαὶ τ. imperial prerogatives, Hdn.7.10.5; (anap.).3 a dignity, office, magistracy, and in pl., civic honours (τιμὰς λέγομεν εἶναι τὰς ἀρχάς Arist.Pol. 1281a31
), Hdt.1.59, etc.; ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τ. Pl.Ap. 35b, cf. Ti. 20a, etc.;μὴ φεύγειν τοὺς πόνους, ἢ μηδὲ τὰς τ. διώκειν Th.2.63
;τιμὴν ἔχειν X.Cyr.1.3.8
, etc.;τὴν τιμὴν εἴληχε Pl.Phlb. 61c
; οἱ ἐν τιμαῖς men in office, E.IA19 (anap.), cf. Isoc.9.81;ἐκβαλῶ σε ἐκ τῆς τιμῆς X.Cyr.1.3.9
; τιμὰς ἴσχειν hold the office of τιμοῦχος (q.v.), Jahresh.12.136 (Erythrae, v/iv B.C.): generally, office, task,ἄχαρις τιμή Hdt.7.36
:—also,b a person in authority, an authority, κλῦτε δὲ Γᾶ (Ahrens for τὰ)χθονίων τε τιμαί A.Ch. 399
(lyr.); καὶ τὰ καρτερώτατα τιμαῖς ὑπείκει yield to authorities, S.Aj. 670.4 present of honour, compliment, offering, e.g. to the gods, Hes.Op. 142, A.Pers. 622; reward, present,ἢ ἀργύριον ἢ τιμή Pl.R. 347a
; τιμαὶ καὶ δωρεαί ib. 361c;ὅσοι.. ἄλλην τινὰ δωρεὰν ἢ τ. ἔχουσιν παρὰ τῶν Λεβεδίων SIG344.22
(Teos, iv B.C.); τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς .5 ἡ Δάου τ. 'the worthy D.', Herod. 5.68.II of things, worth, value, price, h.Cer.132, IG12.349.10, 15, al.; ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα at a price, Hdt.7.119;τῆς αὐτῆς τ. πωλεῖν Lys.22.12
;πρίασθαι D.21.149
;δεκαπλάσιον τῆς τ. ἀποτίνειν Pl.Lg. 914c
; ἀποδιδόναι τινὶ τὴν τ. ib.a; δύο εἰπεῖν τ. to name two prices, ib. 917b; ἀξιοῦν τι τ. τινός ib.d;περὶ τῆς τ. διαφέρεσθαι Lys.22.15
; ἐμοὶ δὲ τιμὰ τᾶσδε πᾷ γενήσεται; Ar.Ach. 895; ἑστηκυῖαι τ. fixed prices, PTeb.703.176 (iii B.C.); ὑπὲρ τιμῆς πυροῦ payment of money representing the value of wheat, Ostr. 663 (ii A.D.), al.2 valuation, estimate, for purposes of assessment,τοῦ κλήρου Pl.Lg. 744e
: generally,ὁ πλοῦτος οἷον τιμή τις τῆς ἀξίας τῶν ἄλλων Arist.Rh. 1391a1
.III compensation, satisfaction, penalty,τιμὴν ἀρνύμενοι Μενελάῳ.. πρὸς Τρώων Il.1.159
, cf. 5.552; ἀποτινέμεν, τίνειν τιμήν τινι, pay or make it, 3.286, 288;τιμὴν ἄγειν Od.22.57
;Πάτροκλον, ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ' ἐνθάδε τιμῆς Il.17.92
, cf. Od.14.70, 117; οὐ σὴ.. ἡ τ. the penalty is not yours, Pl.Grg. 497b. (The spelling [ τῑ- notτει- IG12.347.33
, etc.] and the majority of the senses show that τιμή is cogn. with τίω 'value, honour'; sense 111 perh. arose from a later association with τίνω.) -
4 προ-κρίνω
προ-κρίνω, vorher urtheilen, entscheiden; mit folgendem acc. c. inf., Isocr. 4, 4; μάχην διὰ ἱππέων, die Schlacht durch die Reiterei entscheiden, ehe das Fußvolk dazukommt, D. Sic. 17, 19, v. l. προκινεῖν; bes. durch sein Urtheil den Vorzug geben, vorziehen, προκρίνας οἵπερ ἀλκιμώτατοι, Eur. Phoen. 750; πάντων προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν, Hel. 47; τὰ προκεκριμένα, Her. 1, 56, τοῠτο προκέκριται κάλλιστον εἶναι, Xen. Cyr. 2, 3, 8; προκρίνομαι εἶναι βέλτιστος, Apol. 21; οὓς αὐτοὶ ἑαυτῶν ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς προκρίνουσιν, Plat. Apol. 35 b; auswählen, ἐκ τῶν εἴκοσιν ἐτῶν οἱ προκριϑέντες, Rep. VII, 537 b, u. öfter; auch im med., τούτους ἐκ τῶν προκρίτων προκρινάμενον, ib. d, u. so pass. erwählt werden wozu, zu einem Ehrenamte, Xen. An. 6, 1, 17 Hell. 6, 5, 34 Thuc. 4, 60 Dem. u. Folgde; ἐκ πάντων, Pol. 1, 80. 12, u. sonst, wie Plut. u. Luc.
-
5 τιμη
дор. τῑμά ἥ1) определение стоимости, оценка(τοῦ κλήρου Plat.)
τ. τῆς ἀξίας τινός Arst. — мерило ценности чего-л.2) цена, стоимость(τῆς αὐτῆς τιμῆς πωλεῖν Lys., Plat.)
εἰπεῖν τιμάς Plat. — назначить цены3) вырученная сумма, выручкаἡ τ. τῆς λείας Xen. — сумма, вырученная от (продажи) добычи
4) возмещение(τιμέν ἀποτίνειν τινί Hom.)
5) отплата, местьὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκα τιμῆς Hom. — (Патрокл), который пал, мстя за меня
6) наказание, караοὐ σέ αὕτη ἥ τ. Plat. — эту кару нести не тебе, т.е. твоей вины тут нет
7) честь, почет(τ. καὴ κῦδος Hom.; προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμέν οὐκ ἔχει погов. NT.)
τιμῇ Soph. — с честью8) почитание, уважениеτ. θεῶν Hom. — почитание богов (ср. 7);
τιμῆς ἕνεκα Xen. — в виде (из) уважения (ср. 5);ἥ ὑπὸ πάντων τ. Xen. — всеобщее уважение9) воздаяние, вознаграждение, награда10) культ. приношение, дарыγάποτοι τιμαὴ νερτέροις θεοῖς Aesch. — впитываемые землей подношения (т.е. возлияния) подземным богам
11) достоинство, сан, почетное звание, постοἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς καὴ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς Plat. — занимающие государственные должности и прочие почетные места;
τιμέν ἔχειν προσάγειν τοὺς δεομένους Xen. — иметь обязанностью вводить просителей, т.е. занимать пост секретаря;ἐκβαλεῖν τινα ἐκ τῆς τιμῆς Xen. — смещать кого-л. с должности;τ. ἄχαρις Her. — неприятная обязанность -
6 μεταμορφόω
μεταμορφόω 1 aor. pass. μετεμορφώθην; pf. pass. ptc. μεταμεμορφωμένος (Diod S 4, 81, 5; Castor of Rhodes [50 B.C.]: 250 Fgm. 17 Jac. εἰς ἕτερα μεταμορφοῦσθαι σώματα; Plut., Mor. 52d al.; Athen. 8, 334c; Aelian, VH 1, 1; Ps.-Lucian, Asin. 11; Herm. Wr. 16, 9; PGM 1, 117; 13, 70; Ps 33:1 Sym.; TestSol; AscIs 3:13; Philo, Mos. 1, 57, Leg. ad Gai. 95; Ar.; Tat. 10, 1; Orig., C. Cels. 5, 42, 30; Theoph. Ant. 2, 6 [p. 108, 16]) ‘transform, change in form’ in our lit. only in pass.① to change in a manner visible to others, be transfigured of Jesus, who took on the form of his heavenly glory Mt 17:2; Mk 9:2 (Orig., C. Cels. 2, 65, 17. Simon Magus claims that he came to save the world μεταμορφούμενον καὶ ἐξομοιούμενον ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις, καὶ τοῖς ἀγγέλοις Iren. 1, 23, 3 [Harv. I 193, 4]; cp. 1QH 7:24).—RHartstock, Visionsberichte in den Syn. Evangelien: JKaftan Festschr. 1920, 130–44; AvHarnack, SBBerlAk 1922, 62–80; ELohmeyer, ZNW 21, 1922, 185–215;UvWilamowitz, Red. u. Vorträge4 II 1926, 280–93: D. Verklärung Christi; JBernardin, The Transfiguration: JBL 52, ’33, 181–89; JBlinzler, D. ntl. Berichte üb. d. Verklärg. Jesu ’37; JHöller, D. Verkl. Jesu ’37; EDabrowski, La transfiguration de Jésus ’39; GHBoobyer, St. Mark and the Transfiguration Story ’42; HRiesenfeld, Jésus transfiguré ’47; HBaltensweiler, Die Verklärung Jesu ’59; SHirsch (βαπτίζω 2a). Of the transformation of raw material into a statue Dg 2:3.② to change inwardly in fundamental character or condition, be changed, be transformed τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφοῦσθαι be changed into the same form 2 Cor 3:18 (i.e. Christians progessively take on the perfection of Jesus Christ through the Spirit’s operation; on the acc. s. B-D-F §159, 4; Rob. 486; for the idea Rtzst., Mysterienrel.3 262–65; cp. Seneca, Ep. 6, 1, esp. 94, 48). μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός do not model yourselves after this age, but let yourselves be transformed by the renewing of your minds Ro 12:2 (in contrast to the process expressed in συσχηματίζω ‘model after’ and thus superior to what the world displays).—DELG s.v. μορφή. M-M. TW. -
7 ἐπ-έχω
ἐπ-έχω (s. ἔχω), 1) daraufhalten, -legen; ϑρῆνυν, τῷ κεν ἐπισχοίης πόδας Il. 14, 241; Od. 17, 410; – hinhalten, darreichen, κοτύλην τις τυτϑὸν ἐπέσχεν Il. 22, 494; οἶνον Od. 16, 444; μαζὸν παιδί Il. 22, 83, wie μαστὸν νόϑοισι σοῖς ἐπέσχον Eur. Andr. 225; im med., ἐπὶ χείλεσι πρώτη μαστὸν ἐπισχομένη Euphor. Stob. fl. 78, 5; ähnlich γάλακτι δ' οὐκ ἐπέσχον οὐδὲ μαστῷ τροφεῖα ματρὸς οὐδὲ λουτρὰ χειροῖν Ion 1492; vgl. ποτῷ κρωσσόν Theocr. 13, 46; πιεῖν ἐπέσχον Ar. Nubb. 1364; absol., Pax 1133 ἐσϑίω κἀπέχω, was der Schol. »in den Mund stecken« erkl., s. auch unten med. – 2) auf Etwas loshalten, darauf hinrichten, σκοπῷ τόξον Pind. Ol. 2, 98; ἄλλῳ δ' ἐπεῖχε τόξα Eur. Herc. fur. 984, s. auch med. unten; ὀφϑαλμόν τινι, sein Auge auf Einen richten, Luc. D. Mar. 1, 2; τὴν διάνοιαν ἐπὶ μείζοσι γάμοις, animum advertere, Plat. Legg. XI, 926 b; τὴν γνώμην τῷ πολέμῳ Plut. Aemil. 8; a. Sp. – Daher mit Auslassung des Objects intrans., τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; was gehst du so auf mich los? Od. 19, 71; vgl. ἐπὶ δ' αὐτῷ πάντες ἔχωμεν 22, 73, u. unter ἔχω. Her. ἐπεῖχε ἐπὶ Λακεδαιμονίους, er richtete sich gegen die Lacedämonier, griff sie an, 9, 59; κατά τινα, 9, 31; τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχο ύσας Thuc. 8, 105, die auf sie losfuhren; eindringen, ὄχλος τε πᾶς ἐπεῖχε Βακχῶν Eur. Bacch. 1131; ὁ δ' ἤδη τὴν ϑύραν ἐπεῖ χε κρούων Ar. Eccl. 317; Sp., ἄνδρα ἐπέχοντα Πύῤῥῳ Plut. Pyrrh. 16; πρός τι, Ant. 66; ταῖς ἀρχαῖς, den Aemtern nachjagen, Ar. Lys. 490. – Mit ausgelassenem νοῠν, Her. ἐπὶ Νάξον ἐπεῖχον στρατεύεσϑαι οἱ Πέρσαι, 6, 96, sie dachten daran, nahmen sich vor, vgl. 1, 80. 153. – 3) anhalten, zurückhalten, hemmen; ῥέεϑρα Il. 21, 144; ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν Soph. Ai. 834; πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου 50; μηδ' ἐπίσχωμεν τὸ πλεῖν Phil. 869; ἐπίσχες ὀργάς Eur. Hel. 1642; οὐκ ἐφέξετε στόμα; Hec. 1283; κλῄσας στόμα χρησμοὺς ἐπέσχον Phoen. 866, hielt sie zurück, verschwieg sie; καί τε καὶ αὐτοὺς ὁ στρατὸς ἐπέσχε Thuc. 4, 5; τὴν ζημίαν, aufgeben, 5, 63; Plat. verbindet ἐπέχων καὶ οὐκ ἀνιείς, Theaet. 165 d. – Τινά τινος, Einen wovon abhalten, woran hindern, ὧν ἐπισχήσω σ' ἐγώ Eur. Andr. 160; εἰ οἴεσϑε ἐπισχήσειν τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ ὑμῖν Plat. Apol. 39 d; αὐτοὺς τῆς διώξεως Xen. Hell. 6, 5, 14; pass., τὴν φωνὴν ἐπέσχητο, sie konnte nicht reden, Plut. Brut. 15; – mit dem int. u. μή, ὅς σ' ἐπεῖχ' ἀεὶ μή τοι ϑυραίαν γ' οὖσαν αἰσχύνειν φίλους Soph. El. 507, hinderte dich, die Freunde zu beschimpfen; vgl. Phil. 342; ähnlich Thuc. σὲ μήτε νὺξ μήϑ' ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι 1, 129; Xen. συμβουλεύειν ἐπισχήσομεν, wir werden es verschieben oder damit zögern, Mem. 3, 7, 10, geht ins Intraus. über. – Mit Auslassung des Objects, ἑαυτόν u. ä., intrans., an sich halten, zaudern, inne halten, verweilen, warten; Ἀντίνοος δ' ἔτ' ἐπεῖχε Od. 21, 186; ἐπίσχες, halt an, Aesch. Ch. 883 Prom. 699; ἐπίσχετον μάϑωμεν Soph. Phil. 535; ἀλλ' ἐπίσχες ἕως ἂν σκέψωμαι Plat. Charm. 165 c; μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ Ar. Pax 1042; πρὶν ἂν τελευτήσῃ ἐπισχέειν μηδὲ καλεῖν κω ὄλβιον, d. i. seine Meinung zurückhalten, Her. 1, 32; ἐπισχὼν ὀλίγον χρόνον 1, 132; Thuc. u. Folgde. Bei Antiph. 5, 73 steht es dem τὸ παράχρημα entgegen, wie Isocr. 4, 175 στρατιὰν ἐπισχεῖν dem ἐπειχϑῆναι. – So mit dem genit., ἐπίσχες τοῠ δρόμου Ar. Av. 1200; τῆς πορείας Xen. Cyr. 4, 2, 12; ἐπέσχον τοῠ λόγου Plat. Lys. 210 e; τοῠ γράφειν Phaedr. 257, sich des Schreibens enthalten, davon abstehen, wenn man nämlich schon angefangen hat; vgl. Parmen. 152 d; so ἐπισχὼν ὧν ὥρμ ηκε Dem. 14, 5 u. A. Auch περί τινος, wo etwa διαλέγεσϑαι, πράττειν u. ä. zu ergänzen, Thuc. 5, 32. 8, 5; Plut. – Eur. Phoen. 449 verbindet es mit dem partic., τάσσων ἐπ έσχον, wie Ar. Equ. 915 εἰς ἣν ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις. – Nach der aus Her. 1, 32 angeführten Stelle wird es bes. bei den Skeptikern der Kunstausdruck: seinen Beifall über Etwas zurückhalten, sich nicht für Etwas entscheiden, Sext. Emp., vgl. ἐφεκτικός. – 4) innehalten, bes. einen Raum, sich darüber hinerstrecken, χῶρον ἅπαντα, ὅσσον ἐπέσχε νέκυς Il. 23, 190, wie ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος, soweit das Feuer reichte, 238; ἑπ'ὰ δ' ἐπέσχε πέλεϑρα 21, 407; πρὸ τῆς ἐλαίης τοὺς κλάδους γῆν πᾶσαν ἐπισχεῖν Her. 7, 19; vgl. 8, 32 u. bes. 9, 31 ἐπέσχον Κορινϑίους, standen ihnen in der Schlachtordnung gegenüber. Inne haben, in seiner Gewalt haben, Thuc. 2, 101 u. öfter; δαίμονος πάντα ἐπέχοντος Xen. Conv. 8, 1; εὐχαὶ καὶ ϑυσίαι ἐπεῖχον τὴν πόλιν Pol. 3, 112, 8; κραυγὴ ἐπέχει τὴν ἐκκλησίαν D. S. 13, 87. – Ohne Casus, obwalten, die Oberhand haben, übh. statthaben; τύχην, ἣ νῠν ἐπέ χει Dem. 18, 253; ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ Her. 2, 96 wie τῶν ἐτησίων ἐπεχόντων Pol. 5, 5, 6; vgl. Plat. Sert. 17, ἐπεὶ σκότος ἐπέσχεν Mar. 20. Vgl. noch σεισμοὶ ἐπὶ πλεῖστον μέρος γῆς καὶ ἰσχυρότατοι ἐπέσχον Thuc. 1, 23, wie D. Cass. 68, 25 ἐπ ὶ πλείο υς ἡμέρας ὁ σεισμὸς ἐπεῖχεν. Aber Her. 4, 199 ist ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίο υς ἐπέχει zugleich »er beschäftigt sie«. – Bei Hes. Th. 177 steht das med. in der Bdtg »sich hinerstrecken«; – ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ, sich danach hinrichtend, d. i. darauf zielend, Od. 22, 15; φάσγανα, sein Schwert auf Jem. richten, Ap. Rh. 2, 274; χειρὸς ἐπ ισχόμενος, sich an der Hand haltend, 4, 751, vgl. 1609; ἐπισχόμενος δέπας ἀμφοτέρῃσι πῖνε 1, 472, an senen Mund halten, wie Plat. Phaed. 117 c; aber Conv. 216 a ἐπισχόμενος τὰ ὦτα = sich die Ohren zuhalten; vgl. Plut. Pomp. 55. – Bei Thu. 7, 33 ist ἐπέσχοντο v. l. für ἐπέσχον τό; an sich halten, zögern, ἐπείχετο κατὰ τοὺς Ἀϑηναίο υς Pol. 30, 17 E.
-
8 ἔξ-οχος
ἔξ-οχος, hervorragend, hervorstehend; Ἀργείων κεφαλὴν ἠδ' εὐρέας ὤμους Il. 3, 227, hervorragend vor den Argivern an Kopf; so oft in übertr. Bdtg, ausgezeichnet, vortrefflich, von Menschen, ἀνήρ Il. 2, 188. 12, 269, ἐξ. ἡρώων 18, 56, bes. ἄλλων, πάντων; von einem Stier, 2, 480, von Ziegen, Od. 21, 266, von leblosen Dingen, τέμενος, ein ausgezeichnetes Landstück, Il. 6, 194. 20, 184; μέγ' ἔξοχα δώματα Od. 1 5, 227. Seltener mit dem dat., Il. 2, 483 Od. 15, 227; verstärkt, μέγ' ἔξοχος Il. 2, 480. 21, 266. Aehnl. Pind. μάντις ἔξ. Ol. 6, 51; αἶσα, πρῶνες, N. 6, 49. 4, 52; compar. ἐξοχώτερος, 3, 124; Aesch. ἔξοχον ἀριϑμὸν σοφισμάτων Prom. 457; ἐξοχώτατοι φρενῶν ἰατρομάντεις Ag. 1605; Soph. frg. 518; εἶδος ἐξοχώτατος, an Gestalt, Eur. Suppl. 889; sp. D. Häufig adv. ἔξοχον u. ἔξοχα, ἔξοχά μιν ἐφίλατο, liebte ihn vorzugsweise, Il. 5, 61; φιλεῖν, ἐχϑαίρειν, Od. 15, 70, ἐμοὶ δόσαν ἔξοχα, mir zur Auszeichnung vor den Uebrigen voraus, 9, 551; ἔξοχα πάντων, am meisten unter Allen, vor Allen, Hom.; auch mit adj., ἔξ. λυγρά Od. 11, 432; den Superlativ verstärkend, ἔξοχ' ἄριστοι, bei weitem die besten, Il. 9, 638 u. öfter; ἔξοχα πλούτου Pind. Ol. 1, 2; ἀνϑρώπων, ἑταίρων, ibd. 1, 23 P. 5, 25; auch ἐξόχως, Ol. 9, 74, wie Eur. Bacch. 1235 – In Prosa erst Sp., wie Plut. μεγέϑει σώματος ἔξ. Γαλατῶν Marc. 7; Hdn. στρατιωτῶν τοὺς ἐξοχωτάτους 7, 1, 16; 2, 12, 10 τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων καὶ τῶν ἐξοχωτάτων τῆς βουλῆς.
-
9 ενδεικνυμι
(fut. ἐνδείξω)1) тж. med. показывать, указывать(τι Pind. и τινί τι Aesch., med. Polyb.; τινὴ ποιεῖν τι Plat.)
παχυλῶς καὴ τύπῳ τἀληθὲς ἐνδείκνυσθαι Arst. — представить истину в самых общих чертах;ἐναργῶς ὑπὸ τέν ὄψιν ἐνδεικνύμενος ἔλεγε Polyb. — он говорил наглядно и образно2) выяснятьπρίν γ΄ ἂν ἐνδείξω τί δρῶ Soph. — прежде чем выясню, что делать мне
3) med. доказывать(τι Plat., Polyb. и περί τινος Polyb.)
4) обнаруживать, выявлять(οτι … Thuc., Plat.; τὸ εὔψυχου Thuc.; τέν εὔνοιαν Arph., Xen., Dem.; σπουδήν τινα καὴ προθυμίαν Plut.; ἐ. τινὴ τέν ἑωυτοῦ γνώμην Her.)
5) med. объясняться (с кем-л.), обращаться с речью(τινι Hom., Dem.)
6) med. прислуживаться, заискивать(τινι Arst., Aeschin.)
7) доносить, выдавать(τινὰ ταῖς ἀρχαῖς Plat.)
; предавать суду, привлекать к ответственности(ἐ. τινὰ καὴ ἀπάγειν Plat.)
ἐνδειχθεὴς θανάτῳ ζημιωθήσεται Lys. — он будет предан суду и смертной казни;ἐνδειχθεὴς ποιεῖν τι Dem. — привлеченный к ответственности за совершение чего-л.8) med. щеголять, кичиться -
10 προκρινω
1) делать выбор, отбирать, выбиратьἐκ πάντων τινὰς π. Her. — сделать выбор в пользу кого-л. предпочтительно перед всеми (остальными);
ἐκ προκρίτων προκρίνεσθαι Plat. — делать отбор из (числа уже) отобранных;ὅ προκριθεὴς καὴ ὅ προκρίνων Plat. — (как) избранный, так и избирающий;τὰ προκεκριμένα (sc. γένη) Her. — отборные, т.е. наиболее выдающиеся племена;τὸ ἐμὲ προκριθῆναι ὑπὸ ὑμῶν ἄρχοντα Xen. — избрание меня вами в качестве архонта2) отдавать преимущество, предпочитатьπ. τινὰ ἑαυτοῦ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Plat. — отдавать кому-л. предпочтение перед собой при выборе на государственные посты
3) ставить выше(τινά τινος Her.)
προκεκρίσθαι εἶναι κάλλιστον Xen. — считаться самым прекрасным4) решать заранее или первым, предрешатьβαρύ τε καὴ κοῦφον ἁφὰ προκρίνει Plat. — что тяжело и что легко, решает уже осязание;
τὸ ἐκ τῆς βουλῆς προκριθέν Arst. — сделанный выбор, намерение -
11 δοκιμασία
δοκῐμ-ᾰσία, ἡ,A examination, scrutiny:1 of magistrates after election, to see if they fulfil the legal requirements of legitimacy, full citizenship, etc.,ἡ δ. τῶν στρατηγῶν Lys.15.2
, cf. 16.9 (pl.);τῶν ἱερέων Pl.Lg. 759d
;δ. εἰσάγειν ταῖς ἀρχαῖς Arist.Ath.59.4
(pl.), cf. IG 22.856,980.2δ. τῶν ἱππέων
passing muster,X.
Eq.Mag.3.9 (pl.).3 δ. (sc. ἐφήβων), before admission to the rights of manhood, D.44.41, v. l. in 57.62.4 δ. τῶν ῥητόρων a judicial process to determine the right of a man to speak in the ἐκκλησία or in the law-courts, Aeschin.1.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δοκιμασία
-
12 λογίζομαι
Aἐλογισάμην E.Or. 555
, Th.6.31, etc.: [tense] pf.λελόγισμαι Lys.32.24
,27, D.28.12:—[voice] Pass., v. infr. 111: ([etym.] λόγος):—prop. of numerical calculation, count, reckon,οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι Hdt.2.16
;εὗρον λογιζόμενος Id.7.28
, cf. 194, etc.; in full,λ. ψήφοισι Id.2.36
; λόγισαι φαύλως, μὴ ψήφοις ἀλλ' ἀπὸ χειρός calculate roughly, not by rule, but off-hand, Ar.V. 656: c. acc. rei, λ. τοὺς τόκους calculate the interest, Id.Nu.20; τρεῖς μνᾶς ἀναλώσας λογίσασθαι δώδεκα spend 3 minae and set down 12, Id.Pl. 381.2 c. acc. et inf., reckon or calculate that.., λ. μύρια εἶναι [τὰ ἔτεα] Hdt. 2.145;τὰς βλάβας, ἃς ἐλογίζεθ' αὑτῷ γεγενῆσθαι D.21.176
: without acc.,Θηριππίδῃ μισθὸν ἀποδεδωκέναι λ. Id.27.20
.3 λ. τινί τι set down to one's account,οὗτος.. τὸ ἥμισυ τούτοις.. λελόγισται Lys.32.24
, cf. 27; τἀνηλωμέν'.. οὐκ ἐλογιζόμην I did not charge them.., D. 18.113: metaph.,τὰ παραπτώματα λ. τινί 2 Ep.Cor.5.19
.II without reference to numbers, take into account, calculate, consider,ταῦτα Hdt.9.53
, cf. S.Aj. 816, etc.;λ. τὰ ξυμφέροντα Th.1.76
; λ. τι πρός τινας with them, D.5.24; also λ. περί τινος calculate, form calculations about.., Hdt.2.22, X.Mem.4.3.11.2 c. acc. et inf., reckon, consider that..,τὸν ἕτερον [παῖδα] οὐκ εἶναί μοι λ. Hdt.1.38
;τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν λ. εἶναι Id.2.46
; λ. ὅτι .. or ὡς .., X.HG2.4.28, 6.4.6; ἐλογιζόμην πρὸς ἐμαυτὸν.., ὅτι .. And.1.52, Pl.Ap. 21d: c. acc. et part.,Σμέρδιν μηκέτι ὑμῖν ἐόντα λογίζεσθε Hdt.3.65
: also with inf. omitted, reckon or account so and so,τὸν καθ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν [εἶναι], τὰ δ' ἄλλα τῆς τύχης E.Alc. 789
; πολὺν [εἶναι] τὸν κάτω χρόνον ib. 692; ; μίαν ἄμφω τούτω τὼ ἡμέρα λ. count both days as one, X.Cyr.1.2.11.3 c. inf. also, count or reckon upon doing, calculate or expect that..,ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο Hdt.7.176
; ;λογιζόμενοι ἥξειν ἅμα ἡλίῳ δύνοντι X.An.2.2.13
;λελογισμένοι.. εἰσὶν.. διαζῆν E.IA 922
, cf. Or. 555 (dub. l.); τί λογίζομ'.. προσδοκῶν χάριν παρὰ γυναικὸς κομιεῖσθαι; Men.564.5 conclude by reasoning, infer that.., c. acc. et inf., Pl.Grg. 524b, X.Ages.7.3; λ. ὅτι .. Id.HG6.1.5, cf. Pl.Phd. 62e, al.6 abs.,τοὺς ἐπισταμένους λογίζεσθαι Archyt.3
; ὁ σπουδαῖος λελόγισται ἤδη has finished reasoning, Plot.3.8.6, cf. 4.4.12.III [voice] Pass., mostly [tense] aor. ἐλογίσθην and (less freq.) [tense] pf. λελόγισμαι, also in [tense] pres., part.λογιζόμενον Hdt.3.95
, freq. in later Gr., PPetr.3p.340 (iii B. C.), Ep.Rom.4.5, etc.; χρήματα εἰς ἀργύριον λογισθέντα counted or calculated in silver, X.Cyr.3.1.33;ὁπλῖται ἐλογίσθησαν οὐκ ἐλάττους δισμυρίων Id.HG6.1.19
;οὗτος λογισμὸς λογισθείς Pl.Ti. 34b
;οὐδ' ἐξ ἑνὸς λόγου λελογισμένου Id.Phdr. 246c
; τὸ λελογισμένον, = λογισμός, E.IA 386, Luc.Nigr.Prooem.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λογίζομαι
-
13 προκρίνω
προ-κρίνω [ῑ],A choose before others, prefer, select, Th.4.80; , etc.; , cf. 746, Hel. 47;π. τινὰς ἐκ πάντων Hdt.1.70
:—[voice] Med., :—[voice] Pass., to be preferred before others, ταῦτα ἦν τὰ προκεκριμένα [γένεα] the most eminent, Hdt.1.56, cf.9.26;εἴ τις δ' ὑμῶν κάλλει προκριθῇ Cratin.28
;προκριθῆναι ὑφ' ὑμῶν ἄρχοντα X.An. 6.1.26
, cf. HG6.5.34;ὁ προκριθεὶς καὶ ὁ προκρίνων Pl.Lg. 765e
; ;ἄλλους ἀνθ' ἡμῶν προκριθῆναι Isoc.Ep.9.17
: folld. by inf.,τοῦτο προκέκριται κάλλιστον εἶναι X.Cyr. 2.3.8
, cf. Ap.21.b make a preliminary selection of candidates for office, Arist.Ath.8.1, al.:—[voice] Pass.,προεκρίθην κληροῦσθαι D.57.46
, cf. 47,62.2 c. gen., prefer before,ῥώμην τῆς σοφίης Xenoph.2.14
;τὸ ἐπιεικὲς τοῦ δικαίου Gorg.Fr.6
; :—[voice] Pass.,τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι Hdt.2.121
.ζ'; προκρίνονται παντὸς οὑτινοσοῦν οἱ νόμοι Wilcken Chr.27.5 (ii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προκρίνω
-
14 φιλοχρήματος
φῐλοχρήμᾰτ-ος, ον,A loving money, And.4.32, Pl.Phd. 68c, 82c, etc.;ὁ φ. Id.R. 549b
, Hierocl. in CA2p.422M.;φ. καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Arist.Pol. 1316a40
(s. v. l.); τὸ φ., = φιλοχρηματία, Pl.R. 436a: [comp] Comp.- ώτερος X.Smp.4.45
: [comp] Sup.- ώτατος D.S.1.94
. Adv., [suff] φῐλοχρημᾰτ-τως ἔχειν, = φιλοχρηματεῖν, Isoc.1.23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλοχρήματος
-
15 ἀναστρέφω
Aἀνέστροφαν Cerc.Fr.17.30
:—turn upside down, μήπως.. δίφρους ἀνστρέψειαν might upset them, Il.23.436;ὁ θεὸς πάντ' ἀ. πάλιν E.Supp. 331
;ἀ. γένος Ar.Av. 1240
; τὴν ζοήν Cerc.l.c.; ἀ. καρδίαν upset the stomach, i.e. cause sickness, Th.2.49; reverse, A.Pers. 333, Ar.Pl. 779:—[voice] Pass., [tense] fut.ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς Ἑλλάδος πράγματα Isoc.5.64
: [tense] pf.ἀνεστράφθαι τῆς πολιτείας Id.6.66
codd.; ὄρος ἀνεστραμμένον ἐν τῇ ζητήσει turned up by digging, Hdt.6.47, cf. X.Oec. 16.12.2 invert order of words or statements, Demetr.Eloc.11, al., Hermog.Id.1.11:—also in [voice] Pass., with ref. to ἐπαναστροφή (q. v.), ib.12.3 = ἀρνεῖσθαι, S.Fr. 1012.II turn back, Com.Adesp. 22.73D.; bring back,τινὰ ἐξ Ἅιδου S.Ph. 449
, cf. E.Hipp. 1228;ἀ. δίκην τινί Id.Ba. 793
; ὄμμ' ἀ. κύκλῳ to roll it about, Id.Hel. 1557.2 intr., turn back, retire, Hdt.1.80, etc.; esp. in part., ἀναστρέψας ἀπήλαυνεν X An.1.4.5, etc.; but also, rally, of troops, Th.4.43, X.HG6.2.21, cf. B.111.1:—ἀναστρέφον, τό, v. a)nakukliko/s.2 Math., convertendo,Euc.
5.19Cor.; so in Logic,οἱ ἀντιστρέφοντες οὐχ οἱ ἀναστρέφοντες ἀλλήλοις λόγοι συναληθεύονται Gal.11.465
.B [voice] Pass., v. supr. A.1.II dwell in a place, ἀλλά τιν' ἄλλην γαῖαν ἀναστρέφομαι go to a place and dwell there, Od.13.326, cf. Call. Lav.Pall.76, Aet.1.1.6 (soἀναστρέφειν πόδα ἐν γῇ E.Hipp. 1176
);ἀναττρέφεσθαι ἐν Ἀργει Id.Tr. 993
; ἐν φανερῷ, ἐν μέσῳ, go about in public, X.HG6.4.16, Pl.R. 558a;ἀ. ταύτῃ Th.8.94
;ἐν εὐφροσύναις X.Ag.9.4
;ἐν τοῖς ἤθεσι Pl.Lg. 865e
; ἀ. ἐν ξυμμαχίᾳ continue in an alliance, X.HG7.3.2;ἀ. ἐν γεωργίᾳ
to be engaged in..,Id.
Oec.5.13;ἐπὶ κυνηγεσίαις Plb.32.15.9
; ἀ. ἔν τινι dwell upon, in writing, Apollon. Cit.2: generally, conduct oneself, behave,ὡς δεστότης X.An.2.5.14
; ; θρασέως, ἀχαρίστως καὶ ἀσεβῶς εἴς τινα, Plb.1.9.7, 23.17.10;ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὁσίως IG12(7).233
([place name] Amorgos);ὡς τὰ παιδία Epict.Ench.29.3
;πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ θεοῦ ἀ. 1 Ep.Ti.3.15
.2 revolve, like the sun in the heavens, X.Mem.4.3.8.III of soldiers, face about, rally, Id.An.1.10.12, HG6.2.20, etc.2 to be reversed or inverted,ἐμοὶ τοῦτ' ἀνέστραπται Id.Hier.4.5
, cf. Cyr.8.8.13, Arist. Mech. 854a10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναστρέφω
-
16 ἐνδείκνυμι
A mark, point out, τι Pi.O.7.58;πρίν γ' ἂν ἐνδείξω τί δρῶ S.OC48
;ἐ. τῷ δικαστηρίῳ τἀδικήματα Antipho 6.37
, etc.; indicate,τοὺς καιρούς Gal.1.204
: c. part., show that a thing is, Pl.Plt. 278b; also ἑκάστοις ἐ. τὰ ἔργα ἀποτελεῖν ib. 308e.2 law-term, inform against, : abs., Isoc.18.20;ἐ. ταῖς ἀρχαῖς Pl.Lg. 856c
, cf. And.1.8, etc.;τῷ φήναντι ἢ ἐνδείξαντι IG22.1128.18
; ἐ. πρὸς τοὺς μαστῆρας ib.12(7).62.53 (Amorgos, iv B. C.):— [voice] Med., Plu.Sol.24:—freq. in [voice] Pass., ;ἐνδειχθείς Lys.6.15
, OGI669.45 (Egypt, i A.D.); .4 [voice] Med., declare the possession of goods to fiscal authorities, PRev.Laws54.10 (iii B.C.).II [voice] Med., show forth oneself or what is one's own, once in Hom., Πηλεΐδῃ ἐνδείξομαι I will declare myself to Achilles, Il.19.83;ἐνδεικνύμενοι τὴν ἑαυτῶν γνώμην Hdt.8.141
;ἐ. περί τινος Plb.4.28.4
;τι μετ' ἀποδείξεως Id.5.16.7
.2 show, make plain, c. part., πῶς δ' ἂν.. μᾶλλον ἐνδείξαιτό τις πόσιν προτιμῶσ'.. ; E.Alc. 154, cf.Ba.47, X.Cyr.1.6.10; τὴν δύναμιν κρείττω οὖσαν ἐ. D.21.66; alsoἐ. ὅτι.. Th.8.82
, Pl.Ap. 23b, X. Cyr.8.3.21;ἐ. ὁποῖα τούτων ἀληθῆ Pl.Tht. 158e
:—[voice] Pass.,ἐνδεδεῖχθαι τὸ βούλεσθαι D.8.12
.b prove, demonstrate, PMagd.3.10 (iii B.C.), Phld.Sign.11, al.3 c. acc. rei, display, exhibit,τὸ εὔψυχον Th.4.126
;εὔνοιάν τινα Ar.Pl. 785
;τῷ σώματι τὴν εὔνοιαν, οὐ Χρήμας ιν οὐδὲ λόγοις, ἐνεδείξατο τῇ πατρίδι D.21.145
; τύπῳ τἀληθὲς ἐ. Arist.EN 1094b20; of a name, denote, Pl.Cra. 394e.4 ἐνδείκνυσθαί τινι display oneself to one, make a set at him, court him, D.19.113, Aeschin. 3.217, etc.; ; make a show, show off, , Arist.Oec. 1352b13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνδείκνυμι
-
17 ἐπέχω
A , D. 45.88: [tense] aor. ἐπέσχον, imper. ἐπίσχες, inf. ἐπισχεῖν; poet. (lyr.),ἐπέσχεθον A.R.4.1622
: [tense] pf.ἐπέσχηκα Supp.Epigr. 1.362.12
(Samos, iv B.C.):— have or hold upon, θρῆνυν.., τῷ κεν ἐπισχοίης (v.l. ἐπίσχοιας)λιπαροὺς πόδας Il.14.241
, cf. Od.17.410; ποτῷ κρωσσὸν ἐ. hold it to or for.., Theoc.13.46; λόγον ζωῆς ἐπέχοντες (sc. κόσμῳ) holding it out like a torch, Ep.Phil.2.16:—[voice] Med., hold by,χειρός A.R.4.751
.II hold out to, present, offer,οἶνον ἐπισχών Il. 9.489
;ἐπέσχε τε οἶνον ἐρυθρόν Od.16.444
;κοτύλην.. ἐπέσχε Il.22.494
; εἴ ποτέ τοι.. μαζὸν ἐπέσχον ib.83, cf. E.Andr. 225; also γάλακτι δ' οὐκ ἐπέσχον οὐδὲ μαστῷ τροφεῖα ματρός I offered not mother's food with my breast, Id. Ion 1492: c. inf.,πιεῖν ἐπέσχον Ar.Nu. 1382
: abs., Id. Pax 1167:—[voice] Med., ἐπισχόμενος (sc. τὴν κύλικα) ἐξέπιεν having put it to his lips, Pl.Phd. 117c, cf. Stesich.7, A.R.1.472, Luc.Tox.37;ἐπὶ χείλεσι.. μαστὸν ἐπισχομένη Euph.92
; present a sum of money, τῇ πόλει Supp.Epigr.l.c.3 simply, hold, ([place name] Panticapaeum); of writings, contain, Philostr.VS2.24.2, cf. 2.9.1.4 enjoin, impose a task, c. dat. pers., Procop.Arc.17, Vand.1.8.III hold or direct towards,ἔπεχε τόξον σκοπῷ Pi.O.2.89
;ἄλλῳ ἐπεῖχε τόξα E.HF 984
:— [voice] Med., abs., ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ having aimed at him he hit him, Od.22.15.b intr., aim at, attack, τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; why thus launch out against me? 19.71; in tmesi,ἐπὶ αὐτῷ πάντες ἔχωμεν 22.75
;ἀλλήλοις ἐ. Hes.Th. 711
;ἄνδρα ἐπέχοντα τῷ Πύρρῳ Plu.Pyrrh. 16
;ἐπέχειν ἐπί τινα Hdt.9.59
;τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχούσας Th.8.105
;πρός τι Plu.Ant.66
: c. dat., ἀκτῇσιν ἐπέσχεθον held straight for the beach, A.R.4.1766: abs., E.Ba. 1131.2 ἐπέχειν τὴν διάνοιαν ἐπί τινι direct one's mind to a thing, Pl.Lg. 926b;τῷ πολέμῳ τὴν γνώμην Plu.Aem.8
, etc.; also ἐ. ἑαυτόν τινι attend to him, Pl.R. 399b codd.b abs., ἐπέχειν (sc. τὸν νοῦν) intend, purpose, c. inf.,ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι Hdt.1.80
, cf. 153, 6.96: c. dat. rei, to be intent upon, ταῖς ἀρχαῖς, διαβάσει, etc., Ar.Lys. 490, Plb.3.43.2, etc.IV hold back, keep in check,ἐπέσχε δὲ καλὰ ῥέεθρα Il. 21.244
;καὶ πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου; S.Aj.50
; ἐπισχὼν ἡνίαν ib. 847;ἐπίσχωμεν τὸ πλεῖν Id.Ph. 881
; ;οὐκ ἐφέξετε στόμα; Id.Hec. 1283
; χρησμοὺς ἐ. withhold them, Id.Ph. 866; ἐπέχειν τινὰ τῷ ξύλῳ keep him down with the stick, Ar. Pax 1121;τὸ εὐθέως ἐπιχειρεῖν Th.7.33
; confine, as the earth a corpse, AP7.461 (Mel.);ἐ. τῇ χειρὶ τὸ στόμα
cover,Plu.
Cat.Mi.28;ἐπέχομεν τὴν ἐκπνοήν Gal.6.172
;τὰς διαχωρήσεις ἐ. Id.Vict.Att.12
:—[voice] Med.,ἐπισχόμενος τὰ ὦτα Pl.Smp. 216a
:—[voice] Pass.,τοῦ βάθους ἐπεσχημένου J. AJ5.1.3
; to be prevented, hindered,ὑπό τινος PFreib.11.13
(iv A.D.); of the menses, Gal.1.184.b stay or adjourn proceedings,τὰ πρὸς Ἀργείους Th.5.46
; τὴν ζημίαν καὶ τὴν κατασκαφήν ib.63;τὴν δίαιταν D.21.84
; suspend payments, in [voice] Pass., PTeb.337.4 (ii/iii A.D.), cf. PGiss.48.11 (iii A.D.).cἐ. τινά τινος
stop, hinder from,E.
Andr. 160, Ar.Lys. 742, D.S.13.87: c. inf., σε μήτε νὺξ μήτε ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι.. let them not stop thee so that thou neglect.., Th.1.129;ἐ. τινὰ μὴ πράσσειν τι S.El. 517
, Ph. 349; :—[voice] Pass., μηδενὸς ἐπεχομένου no objection being taken, PTeb.327.37 (ii A.D.).d impers., there is a hindrance,Astramps.
Orac.97.3.2 abs., stay, pause,Ἀντίνοος δ' ἔτ' ἐπεῖχε Od.21.186
; refrain, Hdt.1.32, 5.51, 7.139; εἰ δ' ἐφέξετον if you tarry, S.El. 1369, etc.: folld. by a Conj., esp. in imper., ἐπίσχες ἢν.. wait and see whether.., E.Supp. 397;ἐπίσχες ἔστ' ἂν.. προσμάθῃς A.Pr. 697
;ἐ. ἕως.. D.4.1
;μέχρι τοσούτου ἔως.. Th.1.90
; ἐπίσχες, abs., hold! stop! A.Ch. 896, S.OC 856, etc.;ἐπίσχετε, μηδὲ συρίξητε Timocl.2.6D.
;ἐπίσχετον, μάθωμεν S.Ph. 539
, cf. E. Hipp. 567; in part.,ἐπισχὼν ὀλίγον χρόνον Hdt.1.132
, al.; τὸ ἐπισχεῖν, opp. τὸ παραχρῆμα, Antipho 5.73; οὐ πολὺν χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν came after a short interval, Pl.Phd. 59e; μικρὸν ἐπισχόντα διεφθείροντο they very shortly died, Thphr.HP4.4.13, cf. Diocl.Fr.43; in Th.2.81 οὐκ ἐπέσχον τὸ στρατόπεδον καταλαβεῖν did not halt for the purpose of occupying a camp (unless it, = ' had no intention of occupying').b c. gen. rei, stop or cease from,ἐπίσχες τοῦ δρόμου Ar.Av. 1200
;τῆς πορείας X.Cyr.4.2.12
;τούτου Th.8.31
; alsoἐ. περί τινος Id.5.32
, cf. 8.5: so c. inf., leave off, cease to do, X.Mem.3.6.10: c. part., cease doing,ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις Ar.Eq. 915
(lyr.), cf. E.Ph. 449.c as technical term of the Sceptics, suspend judgement, doubt, Str.2.1.11, Ph.1.387, S.E.P.1.196;ἐ. ἐν τοῖς ἀδήλοις Plu. 2.955c
;< πρὸς> τὰ ἄδηλα Arr. Epict.1.7.5
.3 [voice] Med., maintain reserve,ἐπείχετο [ἡ σύγκλητος] κατὰ τοὺς Ἀθηναίους Plb.30.19.17
(s. v.l.).V reach or extend over a space,ἐπτὰ δ' ἐπέσχε πέλεθρα Il. 21.407
; ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος so far as the fire reached, 23.238, cf. Hdt.7.19, Th.2.77, f.l. in Hp.Aër.5, etc.: [tense] aor. [voice] Med., ἐπέσχετο he lay outstretched, Hes. Th. 177; prevailed over..,Epigr.Gr.
793.5 ([place name] Apollonia);ἀφορία ἐ. τὸν βίον Longin.44.1
.VI have power over, occupy a country,οἱ Σκύθαι τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον Hdt.1.104
, cf. 108, 8.32, Th.2.101, 7.62, etc.; of things, ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίους ὀπώρη ἐ. occupies or engages them, Hdt.4.199;τὴν πόλιν ἐπεῖχε κλαυθμός Plu.Oth.17
; ὧν τὰς χρόας τὸἡμερινὸν φῶς ἐ.
overspreads,Pl.
R. 508c:κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν ἐκκλησίαν D.S.13.87
; : generally, occupy, τὴν κρατίστην μοῖραν ἐ. hold the foremost place, Longin.9.1, cf. 44.12;ὕλης ἐ. τάξιν Stoic.3.27
;τὴν γῆν κέντρου λόγον ἐπέχουσαν D.L.7.155
, cf. Placit.3.Praef.;τὸν τέλειον ἐ. λόγον Gal.19.160
; δίκην ἐπέχειν ἡμᾶς φυτῶν we are like plants, MenoIatr. 6.18.2 abs., prevail, predominate,ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ Hdt.2.96
; ; πάντῃ ἐπεῖχε γαλήνη Timo 63; [τῶν νεῶν] ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης ἐπεχουσῶν
being spread over..,Th.
1.50;τὴν [τύχην].., ἣ νῦν ἐπέχει D.18.253
;ἐτησίων ἐπεχόντων Plb.5.5.6
.b of Time, continue,τὴν θύραν ἐπεῖχε κρούων Ar.Ec. 317
; continuously,Pl.
Tht. 165e;ἐπὶ πλείους ἡμέρας ὁ σεισμὸς ἐπεῖχεν D.C.68.25
; σκότος, νὺξ ἐπέσχε, came on, Plu.Mar.20, Crass.30, etc. -
18 ἐπικληρόω
A assign by lot,τοῖς χοροῖς τοὺς αὐλητάς D.21.13
;ἐ. ταῖς ἀρχαῖς τὰ δικαστήρια Arist.Ath.59.5
; τὰς διαίτας ib. 53.5;εἰς τὰς φυλὰς τὰ ὀνόματα OGI229.52
(Smyrna, iii B.C.); τινὰἐπὶ φυλὴν καὶ χιλιαστὺν καὶ ἑκατοστὺν καὶ γένος Supp.Epigr.1.352.19
(Samos, iv B.C.); ἐ. τινά c. inf., appoint one to do, Call.Dian.23:— [voice] Pass., to be assigned by lot,τῷ μορίῳ ἑκάστῳ Pl.Lg. 760b
, Inscr.Prien. 37.103; τῶν δικαστηρίων -κεκληρωμένων having been settled by lot, D. 37.39.2. have assigned one by lot,ἔθνος D.C.37.50
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικληρόω
-
19 ἐπέχω
ἐπ-έχω, (1) daraufhalten, -legen; hinhalten, darreichen. (2) auf etwas loshalten, darauf hinrichten; ὀφϑαλμόν τινι, sein Auge auf einen richten; τὴν διάνοιαν ἐπὶ μείζοσι γάμοις, animum advertere. Daher mit Auslassung des Objects intrans., τί μοι ὧδ' ἐπέχεις; was gehst du so auf mich los? ἐπεῖχε ἐπὶ Λακεδαιμονίους, er richtete sich gegen die Lacedämonier, griff sie an; τὰς ἐπὶ σφίσι ναῦς ἐπεχο ύσας, die auf sie losfuhren; eindringen; ταῖς ἀρχαῖς, den Ämtern nachjagen. (3) anhalten, zurückhalten, hemmen; κλῄσας στόμα χρησμοὺς ἐπέσχον, hielt sie zurück, verschwieg sie; τὴν ζημίαν, aufgeben. Τινά τινος, Einen wovon abhalten, woran hindern; pass., τὴν φωνὴν ἐπέσχητο, sie konnte nicht reden; mit dem int. u. μή, ὅς σ' ἐπεῖχ' ἀεὶ μή τοι ϑυραίαν γ' οὖσαν αἰσχύνειν φίλους, hinderte dich, die Freunde zu beschimpfen; συμβουλεύειν ἐπισχήσομεν, wir werden es verschieben oder damit zögern. Mit Auslassung des Objects, ἑαυτόν u. ä., intrans., an sich halten, zaudern, inne halten, verweilen, warten; ἐπίσχες, halt an; πρὶν ἂν τελευτήσῃ ἐπισχέειν μηδὲ καλεῖν κω ὄλβιον, d. i. seine Meinung zurückhalten; τοῠ γράφειν, sich des Schreibens enthalten, davon abstehen, wenn man nämlich schon angefangen hat; bes. bei den Skeptikern der Kunstausdruck: seinen Beifall über etwas zurückhalten, sich nicht für etwas entscheiden. (4) innehalten, bes. einen Raum: sich darüber hinerstrecken; ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος, soweit das Feuer reichte; ἐπέσχον Κορινϑίους, standen ihnen in der Schlachtordnung gegenüber. Inne haben, in seiner Gewalt haben. Ohne Casus: obwalten, die Oberhand haben, übh. statthaben. Aber ἐπ' ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίο υς ἐπέχει zugleich »er beschäftigt sie«; sich hinerstrecken; ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ, sich danach hinrichtend, d. i. darauf zielend; φάσγανα, sein Schwert auf j-n richten; χειρὸς ἐπ ισχόμενος, sich an der Hand haltend; ἐπισχόμενος δέπας ἀμφοτέρῃσι πῖνε, an seinen Mund halten; aber ἐπισχόμενος τὰ ὦτα = sich die Ohren zuhalten; ἐπέσχοντο, an sich halten, zögern -
20 θεός
θεός, οῦ (Hom.+; Herm. Wr.; ins, pap, LXX, pseudepigr., Philo, Joseph.) ὁ and ἡ, voc. θεέ (Pisidian ins [JHS 22, 1902, 355] θέ; PGM 4, 218 θεὲ θεῶν; 7, 529 κύριε θεὲ μέγιστε; 12, 120 κύριε θεέ; 13, 997; LXX [Thackeray 145; PKatz, Philo’s Bible ’50, 152f]; ApcMos 42; Jos., Ant. 14, 24 ὦ θεὲ βασιλεῦ τ. ὅλων; SibOr 13, 172 βασιλεῦ κόσμου θεέ) Mt 27:46, more frequently (s. 2 and 3c, h below) ὁ θεός (LXX; ParJer 6:12; ApcEsdr 7:5; ApcMos 32; B-D-F §147, 3m; JWackernagel, Über einige antike Anredeformen 1912; Mlt-H. 120). On the inclusion or omission of the art. gener. s. W-S. §19, 13d; B-D-F §254, 1; 268, 2; Rob. 758; 761; 780; 786; 795; Mlt-Turner 174; BWeiss, D. Gebr. des Artikels bei den Gottesnamen, StKr 84, 1911, 319–92; 503–38 (also published separately). The sg. article freq. suggests personal claim on a deity. ‘God, god’.① In the Gr-Rom. world the term θεός primarily refers to a transcendent being who exercises extraordinary control in human affairs or is responsible for bestowal of unusual benefits, deity, god, goddess (s. on θεά) Ac 28:6; 2 Th 2:4 (cp. SibOr 5, 34 ἰσάζων θεῷ αὐτόν; Ar. 4, 1 οὐκ εἰσὶ θεοί; Tat. 10, 1 θεὸς … κύκνος γίνεται …; Ath. 18, 3 θεός τις δισώματος); θεὸς Ῥαιφάν Ac 7:43 (Am 5:26; s. entry Ῥαιφάν). οὐδεὶς θεὸς εἰ μὴ εἷς there is no god but one 1 Cor 8:4 (cp. AcPl Ha 1, 17 restored). θεοῦ φωνὴ καὶ οὐκ ἀνθρώπου Ac 12:22.—ἡ θεός the (female) god, goddess (Att., later more rarely; Peripl. Eryth. c. 58; Lucian, Dial. Deor. 17, 2; SIG 695, 28; ins, one of which refers to Artemis, in Hauser p. 81f; Jos., Ant. 9, 19; Ar. 11, 2 [Artemis]; Ath. 29, 2 [Ino]) Ac 19:37.—Pl. Ac 7:40 (Ex 32:1). Cp. 14:11; 19:26; PtK 2 p. 14, 21. εἴπερ εἰσὶν λεγόμενοι θεοί even if there are so-called gods 1 Cor 8:5a; s. vs. 5b (on θεοὶ πολλοί cp. Jos., Ant. 4, 149.—Maximus Tyr. 11, 5a: θ. πολλοί w. εἷς θ. πατήρ). οἱ φύσει μὴ ὄντες θεοί those who by nature are not really gods Gal 4:8b (cp. Ar. 4, 2 μὴ εἶναι τὸν οὐρανὸν θεόν al.). θεοὶ … λίθινοι etc. AcPl Ha 1, 18 (cp. JosAs 10:13 τοὺς χρυσοῦς καὶ ἀργυροῦς). Of the devil μὴ ὢν θεός AcPlCor 2:15.② Some writings in our lit. use the word θ. w. ref. to Christ (without necessarily equating Christ with the Father, and therefore in harmony w. the Shema of Israel Dt 6:4; cp. Mk 10:18 and 4a below), though the interpretation of some of the pass. is in debate. In Mosaic and Gr-Rom. traditions the fundamental semantic component in the understanding of deity is the factor of performance, namely saviorhood or extraordinary contributions to one’s society. Dg. 10:6 defines the ancient perspective: ὸ̔ς ἃ παρὰ τοῦ θεοῦ λάβων ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις χορηγῶν, θεὸς γίνεται τῶν λαμβανάντων one who ministers to the needy what one has received from God proves to be a god to the recipients (cp. Sb III, 6263, 27f of a mother). Such understanding led to the extension of the mng. of θ. to pers. who elicit special reverence (cp. pass. under 4 below; a similar development can be observed in the use of σέβομαι and cognates). In Ro 9:5 the interpr. is complicated by demand of punctuation marks in printed texts. If a period is placed before ὁ ὢν κτλ., the doxology refers to God as defined in Israel (so EAbbot, JBL 1, 1881, 81–154; 3, 1883, 90–112; RLipsius; HHoltzmann, Ntl. Theol.2 II 1911, 99f; EGünther, StKr 73, 1900, 636–44; FBurkitt, JTS 5, 1904, 451–55; Jülicher; PFeine, Theol. d. NTs6 ’34, 176 et al.; RSV text; NRSV mg.). A special consideration in favor of this interpretation is the status assigned to Christ in 1 Cor 15:25–28 and the probability that Paul is not likely to have violated the injunction in Dt 5:7.—If a comma is used in the same place, the reference is to Christ (so BWeiss; EBröse, NKZ 10, 1899, 645–57 et al.; NRSV text; RSV mg. S. also εἰμί 1.—Undecided: THaering.—The transposition by the Socinian scholar JSchlichting [died 1661] ὧν ὁ=‘to whom belongs’ was revived by JWeiss, D. Urchristentum 1917, 363; WWrede, Pls 1905, 82; CStrömman, ZNW 8, 1907, 319f). In 2 Pt 1:1; 1J 5:20 the interpretation is open to question (but cp. ISmyrna McCabe.0010, 100 ὁ θεὸς καὶ σωτὴρ Ἀντίοχος). In any event, θ. certainly refers to Christ, as one who manifests primary characteristics of deity, in the foll. NT pass.: J 1:1b (w. ὁ θεός 1:1a, which refers to God in the monotheistic context of Israel’s tradition. On the problem raised by such attribution s. J 10:34 [cp. Ex 7:1; Ps 81:6]; on θεός w. and without the article, acc. to whether it means God or the Logos, s. Philo, Somn. 1, 229f; JGriffiths, ET 62, ’50/51, 314–16; BMetzger, ET 63, ’51/52, 125f), 18b. ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου my Lord and my God! (nom. w. art.=voc.; s. beg. of this entry.—On a resurrection as proof of divinity cp. Diog. L. 8, 41, who quotes Hermippus: Pythagoras returns from a journey to Hades and appears among his followers [εἰσέρχεσθαι εἰς τὴν ἐκκλησίαν], and they consider him θεῖόν τινα) J 20:28 (on the combination of κύριος and θεός s. 3c below). Tit 2:13 (μέγας θ.). Hb 1:8, 9 (in a quot. fr. Ps 44:7, 8). S. TGlasson, NTS 12, ’66, 270–72. Jd 5 P72. But above all Ignatius calls Christ θεός in many pass.: θεὸς Ἰησοῦς Χριστός ITr 7:1; Χριστὸς θεός ISm 10:1. ὁ θεὸς ἡμῶν IEph ins; 15:3; 18:2; IRo ins (twice); 3:3; IPol 8:3; τὸ πάθος τοῦ θεοῦ μου IRo 6:3. ἐν αἵματι θεοῦ IEph 1:1. ἐν σαρκὶ γενόμενος θεός 7:2. θεὸς ἀνθρωπίνως φανερούμενος 19:3. θεὸς ὁ οὕτως ὑμᾶς σοφίσας ISm 1:1.—Hdb. exc. 193f; MRackl, Die Christologie d. hl. Ign. v. Ant. 1914. ὁ θεός μου Χριστὲ Ἰησοῦ AcPl Ha 3, 10; Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ θ[εός] 6, 24; cp. ln. 34 (also cp. Just., A I, 63, 15, D. 63, 5 al.; Tat. 13, 3; Ath. 24, 1; Mel., P. 4, 28 al.).—SLösch, Deitas Jesu u. antike Apotheose ’33. Cp. AWlosk, Römischer Kaiserkult ’78.③ God in Israelite/Christian monotheistic perspective, God the predom. use, somet. with, somet. without the art.ⓐ ὁ θεός Mt 1:23; 3:9; 5:8, 34; Mk 2:12; 10:18; 13:19 (cp. TestJob 37:4); Lk 2:13; J 3:2b; Ac 2:22b; Gal 2:6 al. With prep. εἰς τὸν θ. Ac 24:15. ἐκ τοῦ θ. J 8:42b, 47; 1J 3:9f; 4:1ff, 6f; 5:1, 4; 2 Cor 3:5; 5:18 al.; ἐν τῷ θ. Ro 5:11; Col 3:3 (Ath. 21, 1). ἔναντι τοῦ θ. Lk 1:8; ἐπὶ τὸν θ. Ac 15:19; 26:18, 20 (Just., D. 101, 1); ἐπὶ τῷ θ. Lk 1:47 (Just., D. 8, 2); παρὰ τοῦ θ. J 8:40 (Ar. 4, 2; Just., A I, 33, 6 al.; without art. Just., D. 69, 6 al.). παρὰ τῷ θ. Ro 2:13; 9:14 (Just., A I, 28, 3; Tat. 7, 1; Ath. 31, 2 al.); πρὸς τὸν θ. J 1:2; Ac 24:16; AcPl Ha 3, 8 (Just., D. 39, 1 al.; Mel., HE 4, 26, 13 al.); τὰ πρὸς τὸν θ. Hb 2:17; 5:1; Ro 15:17 is acc. of respect: with respect to one’s relation to God or the things pert. to God, in God’s cause (s. B-D-F §160; Rob. 486. For τὰ πρὸς τ. θ. s. Soph., Phil. 1441; X., De Rep. Lac. 13, 11; Aristot., Pol. 1314b, 39; Lucian, Pro Imag. 8; Mitt-Wilck. I/2, 109, 3 [III B.C.] εὐσεβὴς τὰ πρὸς θεούς; Ex 4:16; 18:19; Jos., Ant. 9, 236 εὐσεβὴς τὰ πρὸς τ. θεόν). τὰ πρὸς τ[ὸν] θεὸν ἐτήρουσαν, when they were observant of matters pert. to God AcPl Ha 8, 13 (=τα π̣ρος θ̣̄ν̄| ἐτήρουσαν Ox 1602, 10f=BMM recto 16 restored after the preceding).ⓑ without the art. Mt 6:24; Lk 2:14; 20:38; J 1:18a; Ro 8:8, 33b; 2 Cor 1:21; 5:19; Gal 2:19; 4:8f; 2 Th 1:8; Tit 1:16; 3:8; Hb 3:4; AcPl Ha 8, 20=BMM recto 25 (s. also HSanders’ rev. of Ox 1602, 26, in HTR 31, ’38, 79, n. 2, Ghent 62 verso, 6); AcPlCor 1:15; 2:19, 26. W. prep. ἀπὸ θεοῦ J 3:2a; 16:30 (Just., A II, 13, 4 τὸν … ἀπὸ ἀγεννήτου … θεοῦ λόγον). εἰς θεόν IPhld 1:2. ἐκ θεοῦ (Pind., O. 11, 10, P. 1, 41; Jos., Ant. 2, 164; Just., A I, 22, 2; Mel., P. 55, 404) Ac 5:39; 2 Cor 5:1; Phil 3:9. ἐν θεῷ J 8:21; Ro 2:17; Jd 1; AcPl Ha 1, 15; 2, 35. ἐπὶ θεόν AcPl Ha 2, 29 (cp. πρὸς θεόν Just., D. 138, 2). κατὰ θεόν acc. to God’s will (Appian, Iber. 19 §73; 23 §88; 26 §101, Liby. 6 §25, Bell. Civ. 4, 86 §364) Ro 8:27; 2 Cor 7:9ff; IEph 2:1. ἡ κατὰ θ. ἀγάπη godly love IMg 1:1; cp. 13:1; ITr 1:2. παρὰ θεῷ (Jos., Bell. 1, 635) Mt 19:26; Lk 2:52.ⓒ w. gen. foll. or w. ἴδιος to denote a special relationship: ὁ θ. Ἀβραάμ Mt 22:32; Mk 12:26; Lk 20:37; Ac 3:13; 7:32 (all Ex 3:6). ὁ θ. (τοῦ) Ἰσραήλ (Ezk 44:2; JosAs 7:5) Mt 15:31; Lk 1:68; cp. Ac 13:17; 2 Cor 6:16; Hb 11:16. ὁ θ. μου Ro 1:8; 1 Cor 1:4; 2 Cor 12:21; Phil 1:3; 4:19; Phlm 4. OT κύριος ὁ θ. σου (ἡμῶν, ὑμῶν, αὐτῶν) Mt 4:7 (Dt 6:16); 22:37 (Dt 6:5); Mk 12:29 (Dt 6:4); Lk 1:16; 4:8 (Dt 6:13); 10:27 (Dt 6:5); Ac 2:39. ὁ κύριος καὶ ὁ θ. ἡμῶν Rv 4:11 (Just., D. 12, 3; the combination of κύριος and θεός is freq. in the OT: 2 Km 7:28; 3 Km 18:39; Jer 38:18; Zech 13:9; Ps 29:3; 34:23; 85:15; 87:2; TestAbr A 3 p. 79, 19 [Stone p. 6]; JosAs 3:4; 12:2 κύριε ὁ θ. τῶν αἰώνων. But s. also Epict. 2, 16, 13 κύριε ὁ θεός [GBreithaupt, Her. 62, 1927, 253–55], Herm. Wr.: Cat. Cod. Astr. VIII/2, p. 172, 6 κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν, the PGM ref. at the beg. of this entry, and the sacral uses τ. θεῷ κ. κυρίῳ Σοκνοπαίῳ [OGI 655, 3f—24 B.C.]; PTebt 284, 6; τῷ κυρίῳ θεῷ Ἀσκληπίῳ [Sb 159, 2]; deo domino Saturno [ins fr. imperial times fr. Thala in the prov. of Africa: BPhW 21, 1901, 475], also Suetonius, Domit. 13 dominus et deus noster [for the formulation s. 4a: PMich 209]; Ar. 15, 10; Just., D. 60, 3 al.) τὸν ἴδιον θ. AcPl Ha 3, 22.—ὁ θ. τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰ. Χ. Eph 1:17.ⓓ used w. πατήρ (s. πατήρ 6a) ὁ θ. καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ro 15:6; 2 Cor 1:3; Eph 1:3; Col 1:3; 1 Pt 1:3. ὁ θ. καὶ πατὴρ ἡμῶν Gal 1:4; Phil 4:20; 1 Th 1:3; 3:11, 13. ὁ θ. καὶ πατήρ 1 Cor 15:24; Eph 5:20; Js 1:27. θ. πατήρ Phil 2:11; 1 Pt 1:2; cp. 1 Cor 8:6. ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν Ro 1:7b; 1 Cor 1:3; 2 Cor 1:2; Gal 1:3; Eph 1:2; Phil 1:2; Col 1:2; Phlm 3; ἀπὸ θ. π. Gal 1:3 v.l.; Eph 6:23; 2 Th 1:2; 2 Ti 1:2; Tit 1:4; παρὰ θεοῦ π. 2 Pt 1:17; 2J 3.ⓔ w. gen. of what God brings about, in accordance w. the divine nature: ὁ θ. τῆς εἰρήνης Ro 15:33; 1 Th 5:23. τῆς ἐλπίδος the God fr. whom hope comes Ro 15:13. πάσης παρακλήσεως 2 Cor 1:3b. ὁ θ. τῆς ἀγάπης 13:11. ὁ θ. πάσης χάριτος 1 Pt 5:10. In οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ θεός 1 Cor 14:33, θεός is to be supplied before ἀκατ.: for God is not a God of disorder.ⓕ The gen. (τοῦ) θεοῦ isα. subj. gen., extremely freq. depending on words like βασιλεία, δόξα, θέλημα, ἐντολή, εὐαγγέλιον, λόγος, ναός, οἶκος, πνεῦμα, υἱός, υἱοί, τέκνα and many others. Here prob. (s. β) belongs τὸ μωρὸν τ. θ. the (seeming) foolishness of G. 1 Cor 1:25 (s. B-D-F §263, 2).β. obj. gen. ἡ ἀγάπη τοῦ θ. love for God Lk 11:42; J 5:42; ἡ προσευχὴ τοῦ θ. prayer to God Lk 6:12. πίστις θεοῦ faith in God Mk 11:22. φόβος θεοῦ fear of, reverence for God Ro 3:18 al. (s. φόβος 2bα) If 1 Cor 1:25 is to be placed here (s. α above), τὸ μωρὸν τ. θ. refers to apostolic allegiance to God, which is viewed by outsiders as folly.γ. τὰ τοῦ θεοῦ the things, ways, thoughts, or secret purposes of God 1 Cor 2:11. φρονεῖν τὰ τ. θ. Mt 16:23; Mk 8:33 s. φρονέω 2b (ἀτιμάζοντας τὰ τοῦ θ. Just., D. 78, 10 al.). ἀποδιδόναι τὰ τ. θ. τῷ θεῷ give God what belongs to God Mt 22:21; Mk 12:17; Lk 20:25.δ. Almost as a substitute for the adj. divine IMg 6:1f; 15 (cp. Ath. 21, 4 οὐδὲν ἔχων θεοῦ [of Zeus]).ⓖ The dat. τῷ θεῷ (s. B-D-F §188, 2; 192; Rob. 538f; WHavers, Untersuchungen z. Kasussyntax d. indogerm. Sprachen 1911, 162ff) isα. dat. of advantage (cp. e.g. Ath. 26, 3 ὡς ἐπηκόῳ θεῷ) for God 2 Cor 5:13. Perh. (s. β) ὅπλα δυνατὰ τῷ θ. 10:4. The dat. of Ro 6:10f rather expresses the possessor.β. ethical dat. in the sight of God, hence w. superl. force (s. Beginn. IV, 75, on Ac 7:20) very: μεγάλοι τῷ θ. B 8:4 (cp. Jon 3:3). ἀστεῖος τῷ θ. Ac 7:20. Perh. (s. α) ὅπλα δυνατὰ τ. θ. weapons powerful in the sight of God 2 Cor 10:4. This idea is usu. expressed by ἐνώπιον τοῦ θ.ⓗ ὁ θ. is used as a vocative Mk 15:34 (Ps 21:2. θεός twice at the beginning of the invocation of a prayer: Ael. Dion. θ, 8; Paus. Attic. θ, 7 ‘θεὸς θεός’ ταῖς ἀρχαῖς ἐπέλεγον ἐπιφημιζόμενοι); Lk 18:11; Hb 1:8 (Ps 44:7; MHarris, TynBull 36, ’85, 129–62); 10:7 (Ps 39:9); AcPl Ha 3, 10; 5, 12; 31. S. also 2 and 3c and the beg. of this entry.ⓘ θ. τῶν αἰώνων s. αἰών 3 and 4; θ. αἰώνιος s. αἰώνιος 2; θ. ἀληθινός s. ἀληθινός 3b; εἷς ὁ θεός s. εἷς 2b; (ὁ) θ. (ὁ) ζῶν s. [ζάω] 1aε.—ὁ μόνος θεός the only God (4 Km 19:15, 19; Ps 85:10; Is 37:20; Da 3:45; Philo, Leg. All. 2, 1f; s. Norden, Agn. Th. 145) J 5:44 (some mss. lack τοῦ μόνου); 1 Ti 1:17.—ὁ μόνος ἀληθινὸς θ. (Demochares: 75 Fgm. 2 p. 135, 7 Jac. [in Athen. 6, 62, 253c] μόνος θ. ἀληθινός) J 17:3. cp. the sim. combinations w. μόνος θ. Ro 16:27; Jd 25. μόνος ὁ θεὸς μένει AcPl Ha 2, 27.—θ. σωτήρ s. σωτήρ 1.—OHoltzmann, D. chr. Gottesglaube, s. Vorgesch. u. Urgesch.1905; EvDobschütz, Rationales u. irrat. Denken über Gott im Urchristent.: StKr 95, 1924, 235–55; RHoffmann, D. Gottesbild Jesu ’34; PAlthaus, D. Bild Gottes b. Pls: ThBl 20, ’41, 81–92; Dodd 3–8; KRahner, Theos im NT: Bijdragen (Maastricht) 11, ’50, 212–36; 12, ’51, 24–52.④ that which is nontranscendent but considered worthy of special reverence or respect, god (Artem. 2, 69 p. 161, 17: γονεῖς and διδάσκαλοι are like gods; Simplicius in Epict. p. 85, 27 acc. to ancient Roman custom children had to call their parents θεοί; s. 2 above and note on σέβομαι).ⓐ of humans θεοί (as אֱלֹהִים) J 10:34f (Ps 81:6; humans are called θ. in the OT also Ex 7:1; 22:27; cp. Philo, Det. Pot. Insid. 161f, Somn. 1, 229, Mut. Nom. 128, Omn. Prob. Lib. 43, Mos. 1, 158, Decal. 120, Leg. All. 1, 40, Migr. Abr. 84). θ. γίνεται τῶν λαμβανόντων (a benefactor) proves to be a god to recipients Dg 10:6 (cp. Pliny, NH 2, 7, 18; s. 2 above, beg.—Aristot., Pol. 3, 8, 1, 1284a of the superior pers. as a god among humans; Arcesilaus [III B.C.] describes Crates and Polemo as θεοί τινες=‘a kind of gods’ [Diog. L. 4, 22]; Antiphanes says of the iambic poet Philoxenus: θεὸς ἐν ἀνθρώποισιν ἦν [Athen. 14, 50, 643d]; Diod S 1, 4, 7 and 5, 21, 2 of Caesar; for honors accorded Demetrius, s. IKertész, Bemerkungen zum Kult des Demetrios Poliorketes: Oikumene 2, ’78, 163–75 [lit.]; Dio Chrys. 30 [47], 5 Πυθαγόρας ἐτιμᾶτο ὡς θεός; Heliod. 4, 7, 8 σωτὴρ κ. θεός, addressed to a physician; BGU 1197, 1 [4 B.C.] a high official, and 1201, 1 [2 B.C.] a priest θεός and κύριος; PMich 209, 11f [II/III A.D.] οἶδας ἄδελφε, ὅτει οὐ μόνον ὧς ἀδελφόν σε ἔχω, ἀλλὰ καὶ ὡς πατέρα κ. κύριον κ. θεόν; Just., A I, 26, 2 [Σίμων] θεὸς ἐνομίσθη καὶ … ὡς θεὸς τετίμηται; Tat. 3, 2 μὴ θεὸς ὤν [Empedocles]; Ath. 30, 2 Ἀντίνους … ἔτυχε νομίζεσθαι θεός of benefactors in gener. AcJ 27 [Aa II/1, 166, 4]).—JEmerton, JTS 11, ’60, 329–32.ⓑ of the belly (=appetite) as the god of certain people Phil 3:19 (cp. Athen. 3, 97c γάστρων καὶ κοιλιοδαίμων. Also Eupolis Com. [V B.C.] Fgm. 172 K. [in Athen. 3, 100b]; on the use of θ. in ref. to impersonal entities [e.g. Eur., Cyclops 316 of wealth as a god] s. DDD 693f).⑤ of the devil ὁ θ. τοῦ αἰῶνος τούτου 2 Cor 4:4 (s. αἰών 2a and WMüllensiefen, StKr 95, 1924, 295–99).—668–99. RAC XI 1202–78; XII 81–154; B. 1464. LfgrE s.v. θεός col. 1001 (lit.). Schmidt, Syn. IV 1–21. DELG. M-M. TW. Sv.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τιμή — Όρος με τον οποίο χαρακτηρίζεται η ποσότητα χρήματος που δίνεται σε αντάλλαγμα αγαθών ή υπηρεσιών ή, πιο συγκεκριμένα, η αξία των αγαθών και των υπηρεσιών εκφραζόμενη σε χρήμα. Συχνά, αντί για τη λέξη τ., προτιμούν να χρησιμοποιούν, ειδικά στην… … Dictionary of Greek
начало — НАЧАЛ|О (508), А с. 1.Начало, основание, происхождение: ѿ саторьнила же начало ѥреси имѹще. КР 1284, 362а; сниде к намъ с҃нъ б҃ии. безначальныи. бес конца и без начала. ПрЛ XIII, 106б; •а•˫а не(д)лѧ сѹщи въ начало створени˫а ΓΑ XIII–XIV, 139а;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
начальствиѥ — НАЧАЛЬСТВИ|Ѥ (7), ˫А с. 1.Начало, основание: тако ѹбо своѥю премдр(с)тью и силою ѡдержа всѧчьска˫а и начальстви˫а [в др. сп. начальства] хранѧ всѧкого чювьстви˫а съставы, ˫аже сѹть теплота и стѹденьство (τὰς ἀρχος) ΓΑ XIII–XIV,43а. 2. Власть,… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ενδεικνύω — (AM ἐνδεικνύω και ἐνδείκνυμι) Ι. δείχνω, δηλώνω, φανερώνω αρχ. 1. δείχνω, υποδεικνύω σε κάποιον να πράξει κάτι («τοιαᾱτα ἐκάστοις ἐνδεικνῡσα τὰ ἔργα») 2. υποβάλλω μήνυση, καταγγέλλω («ένδείκνυμι ταῑς ἀρχαῑς») ΙΙ. (γ εν. πρόσ. ενεστ. μέσης φωνής)… … Dictionary of Greek
επέχω — (AM ἐπέχω) επιφυλάσσομαι, δεν εκφράζω οριστική άποψη μσν. νεοελλ. φρ. «επέχω θέση, τόπο» έχω ίση αξία, αντικαθιστώ αρχ. μσν. 1. κρατώ, βαστώ κάτι 2. συγκρατώ, εμποδίζω («οὐκ ἐφέξετε στόμα;», Ευρ.) 3. συγκρατούμαι («ἀλλ ἐπίσχες» στάσου) μσν. έχω… … Dictionary of Greek
συγκαταλέγω — ΝΜΑ [καταλέγω] κατατάσσω κάποιον ή κάτι μαζί με κάποιον ή με κάτι άλλο (α. «συγκαταλέγεται μεταξύ τών απορριφθέντων» β. «τῷ Ῥωμαϊκῷ στρατεύματι συγκατειλεγμένοι», Άνν. Κομν.) αρχ. 1. διευθετώ, τακτοποιώ 2. εκλέγω μαζί με άλλον («καὶ τήμερον ταῑς… … Dictionary of Greek
συναπονεύω — και αττ. τ. ξυναπονεύω Α 1. κλίνω, γέρνω μαζί με άλλον («τοῑς σώμασιν αὐτοῑς ἴσα τῇ δόξῃ... ξυναπονεύοντες», Θουκ.) 2. αποκλίνω από ευθεία ή από κάθετη γραμμή μαζί με κάτι άλλο 3. κάμπτομαι για να ενωθώ με κάτι («ἡ κόμη ξυναπονεύουσα ταῑς τοῡ… … Dictionary of Greek
υποτάσσω — ὑποτάσσω, ΝΜΑ, και υποτάζω Ν, και αττ. τ. υποτάττω Α [τάσσω / τάζω] 1. θέτω κάποιον ή κάτι κάτω από την εξουσία ή την επίδραση, τη δική μου ή κάποιου άλλου, καθυποτάσσω, υποδουλώνω (α. «ο Μέγας Αλέξανδρος υπέταξε το περσικό κράτος» β. «πάντα… … Dictionary of Greek